wtorek, 02 luty 2016 14:11

W Petersburgu i nad Zatoką Fińską

W Petersburgu

W 1907 roku m. Urszula z dwiema siostrami opuszcza Kraków, aby na zaproszenie władz polskiego Gimnazjum św. Katarzyny w Petersburgu objąć prowadzenie internatu dla uczennic. Rozpoczyna swą drogę w nieznane...

Siostry żyją w ukryciu, ponieważ w imperium rosyjskim życie zakonne jest zakazane. Prowadzą internat. M. Urszula szybko znajduje drogę do serc i umysłów dziewcząt. Uczy się rosyjskiego i zdaje egzamin państwowy. Jednocześnie stara się o nawiązanie głębszych kontaktów z miejscowym środowiskiem katolickim. Myśli też o formach pracy apostolskiej z Rosjanami. Wspólnota powiększa się. W 1908 roku mała filia klasztoru krakowskiego staje się autonomicznym domem urszulanek z nowicjatem, a m. Urszula jego przełożoną.

Dom nad Zatoką Fińską

W Karelii, należącej wówczas do Rosji, w 1910 roku powstaje szkoła z internatem dla dziewcząt, zorganizowana przez m. Urszulę według najnowszych wówczas idei pedagogicznych. To pierwsze dzieło wspólnoty petersburskich urszulanek. Dom, nazwany Merentähti (po fińsku: Gwiazda Morza), położony jest niemal na plaży, w pięknym lesie, daje możliwości spokojnej nauki i wypoczynku. Część sióstr - i sama m. Urszula - kontynuuje pracę w Petersburgu. Także i tutaj, w Merentähti, "przynaglona miłością Chrystusa", nawiązuje szybko kontakty z miejscową ludnością protestancką, a katolicka kaplica staje się miejscem modlitwy - w ich własnym języku - również dla Finów.

W 1914 roku wybucha pierwsza wojna światowa. M. Urszula, jako obywatelka austriacka, musi opuścić terytorium Rosji. Wyjeżdża do Sztokholmu, aby być możliwie najbliżej swej wspólnoty.

Czytany 2730 razy Ostatnio zmieniany sobota, 19 sierpień 2017 14:51
Więcej w tej kategorii: « Urszulanki w Krakowie W Skandynawii »