W zależności od potrzeb kraju i środowiska podejmujemy pracę dydaktyczną jako katechetki, nauczycielki w szkołach, seminariach i wyższych uczelniach; pracę wychowawczą w domach dziecka, przedszkolach, bursach, domach studenckich i w świetlicach; pracę charytatywno-społeczną i parafialną; pracę formacyjną wśród młodzieży (dni skupienia, rekolekcje, towarzyszenie duchowe, grupy i stowarzyszenia: ERM; schole itp.) a także pracę wśród emigrantów i na misjach w Ameryce Łacińskiej, w Afryce i Azji.

W służbie Bogu i ludziom

Apostolskość jest wpisana w samą naturę życia konsekrowanego. Miłość bowiem na zasadzie wewnętrznego dynamizmu pragnie udzielać się innym. Wymiar apostolski naszego życia wyraża się w świadectwie życia osobistego, świadectwie życia w braterskiej wspólnocie i w zgodnych z charyzmatem działaniach apostolskich. Troska o to, by życiem i działaniem głosić Chrystusa, zaczyna się od wewnętrznej postawy, którą m. Urszula Ledóchowska nazywała „gorliwością o zbawienie dusz”, a która w każdej sytuacji potrafi znaleźć właściwy sposób wyrazu.

W Testamencie Matka Założycielka zostawiła nam słowa: „niech w sercach waszych tli się nieustannie święty ogień miłości dusz. Zbawić dusze, prowadzić dusze do Jezusa, dać im poznać nieskończoną dobroć Serca Jezusowego – oto ideał, dla którego poświęcić się mamy”. Z kontemplacji Serca Jezusa, z poszukiwania możliwie najpełniejszej odpowiedzi na Jego miłość, z przyzwolenia, aby On sam mógł „przedłużać w nas i przez nas swą misję zbawczą” rodzi się nasze apostolstwo, zakorzenione w Kościele i w służbie Kościołowi.