Była bardzo zdolna, ale wątła, często chorowała. Głównym jej zajęciem była praca w szwalni. Pomagała też w pracach domowych i w pracy z dziećmi. Przebywała w różnych domach Zgromadzenia, w 1931-1934 pracowała w Rzymie, a następnie w Otorowie. Stąd też 10 VIII 1942 została wywieziona przez Niemców do obozu w Bojanowie, a stamtąd w I 1943 przeniesiona do pracy w szwalni Zakładu dla Głuchoniemych w Poznaniu. Po zakończeniu II wojny powróciła do domu otorowskiego. Zmarła w szpitalu w Szamotułach po operacji na nowotwór. Spoczywa na cmentarzu urszulańskim w Pniewach.

* S. M. Salezja (Aniela) Dębińska, w: "Szary Posłaniec" 1995 nr 64.