Córka Józefa i Marii z d. Kępki. Pochodziła z rodziny rolniczej. Do Zgromadzenia w Warszawie wstąpiła w wieku 23 lat. Kandydaturę i postulat odbyła w domu przy ul. Gęstej w Warszawie. Lata 1935-1936 spędziła w nowicjacie w Pniewach i po złożeniu ślubów zakonnych powróciła do domu warszawskiego. Tam przeżyła okres okupacji niemieckiej i powstanie warszawskie, a 4 IX 1944 opuściła wraz z siostrami Szary Dom i do 17 I 1945 przebywała w Milanówku. Po zakończeniu działań wojennych powróciła na kilka miesięcy do Warszawy, a 1 X 1945 została skierowana do Łodzi. Przebywała w domu przy ul. Obywatelskiej (1945-1948) i przy ul. Czerwonej (1948-1959). 3 IX 1959 przyjechała do domu w Kielcach, gdzie spędziła resztę życia. Głównym jej zajęciem była praca w szwalni i garderobie. Była człowiekiem poważnym, zorganizowanym, pełnym werwy i energii, pracującym szybko i sprawnie. W Kielcach chętnie pomagała też w pralni i była zakrystianką w kaplicy, znajdującej się w Ośrodku Katechetycznym, oraz obsługiwała gości. Była życzliwa, usłużna i cierpliwa. Uważano ją za jedną z silniejszych i zdrowszych sióstr. Od III 1962 zaczęła odczuwać dolegliwości wątroby. Gdy stan jej z dnia na dzień się pogarszał, została poddana operacji, która wykazała chorobę nowotworową. Zmarła trzeciego dnia po operacji w 54 roku życia i 31 roku powołania zakonnego. Spoczywa na nowym cmentarzu w Kielcach.