Z kroniki Zgromadzenia

Z kroniki Zgromadzenia

21 sierpnia 1955 – W Pniewach umiera m. Brygida Rodziewicz

21 sierpnia tego roku mija 65 lat od śmierci matki Brygidy Rodziewicz, przełożonej generalnej Zgromadzenia w latach 1947-1955. Zoe Rodziewicz urodziła się 1 maja 1885 roku w Aszchabadzie (Turkmenistan – Rosja). Była uczennicą Gimnazjum św. Katarzyny w Petersburgu, które ukończyła ze złotym medalem w 1903 roku. W celu dopełnienia studiów, zwłaszcza w zakresie literatury i historii Polski, pojechała na dwa lata do urszulanek w Krakowie...

8 sierpnia 1920 – Pierwsza grupa sióstr i dzieci przyjeżdża z Aalborga w Danii do Pniew

W późnych godzinach wieczornych dnia 8 sierpnia 1920 roku do Pniew Szamotulskich przyjechała m. Urszula Ledóchowska z siostrami i dwadzieściorgiem dzieci, aby zamieszkać w niedawno nabytej posiadłości w Lubocześnicy pod Pniewami. Jest to pierwszy dom urszulańskiej wspólnoty, którą dwa miesiące wcześniej, 7 czerwca 1920 roku, Stolica Apostolska zatwierdziła jako nowe zgromadzenie zakonne pod nazwą Urszulanki Najświętszego Serca Jezusowego (ostatecznie jako: Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego). Matka Urszula nadała temu domowi w Lubocześnicy nazwę „Zakład św. Olafa”, ku czci pierwszego króla i patrona Norwegii, gdyż fundusze do nabycia tej posiadłości m. Urszula otrzymała w darze od konsula norweskiego, B. A. Stolt-Nielsena...

23 lipca 1930 – Rozpoczęcie pracy Zgromadzenia we Francji, w Ferrieres-Ucel


Właściciel fabryk sztucznego jedwabiu w Ferrières i Ucel, Louis Tourrette (1880-1971), poszukiwał pracowników do swego przedsiębiorstwa i mógł zatrudnić także dziewczęta od lat 15 przy lekkiej pracy fabrycznej. Zarząd fabryk zwrócił się z tą sprawą do m. Urszuli Ledóchowskiej, która uznała propozycję za korzystną dla tych dziewcząt polskich, które po ukończeniu szkoły powszechnej nie miały możności dalszego kształcenia się ani zarobkowania...

24 czerwca 1935 – matka Urszula po 49 latach po raz pierwszy przyjeżdża do Lipnicy Murowanej w celu założenia tam placówki urszulańskiej


Gdy 21-letnia Julia Ledóchowska 18 sierpnia 1886 roku opuszcza dom rodzinny w Lipnicy Murowanej, aby wstąpić do klasztoru sióstr urszulanek w Krakowie, była przekonana, że już nigdy do tego miejsca nie wróci, gdyż – jak napisała w liście z 7 maja 1886 roku do swojej przyjaciółki Ilse von Düring – był to klasztor, który ma tak ścisłą klauzurę, że kto raz wstąpi, już zawsze tam pozostaje. Opatrzność Boża inaczej poprowadziła matkę Urszulę…

7 czerwca 1920 – Stolica Apostolska zezwala na przeniesienie praw autonomicznego domu urszulanek w Petersburgu na dom w Pniewach i na przekształcenie wspólnoty sióstr w apostolskie Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego


Gdy w 1918 roku Polska odzyskała niepodległość, matka Urszula i jej urszulańska wspólnota w Aalborgu w Danii zaczęły kierować swoje myśli i plany apostolskie ku ojczyźnie. W styczniu 1920 roku było już wiadomo, że zamierzone połączenie z Unią Polskich Urszulanek nie dojdzie do skutku, a pozostawienie małej urszulańskiej wspólnoty w Danii też okazało się nierealne. Wobec tego matka Urszula postanowiła utworzyć nową gałąź urszulańską...

11 kwietnia 1930 roku – Otwarcie domu przy ul. Obywatelskiej w Łodzi


W Łodzi szare urszulanki podjęły działalność niedługo po założeniu Zgromadzenia. Na zaproszenie ks. biskupa Wincentego Tymienieckiego, ordynariusza nowo utworzonej diecezji łódzkiej, Zgromadzenie otworzyło w marcu 1922 placówkę w Łodzi w celu organizowania, koordynowania i prowadzenia pracy katechetycznej. Tymczasowym mieszkaniem trzech sióstr był mały domek przy ul. Skorupki 1. W 1923 roku siostry uzyskały bezpłatne mieszkanie przy ul. Czerwonej 6, w kamienicy należącej do właściciela fabryki, Ludwika Geyera...

Kwiecień 2005 roku – Rozpoczęcie pracy w Mińsku na Białorusi

Po likwidacji domu w Bieszankowiczach siostry przeniosły się 30 marca 2005 toku do Mińska. Zamieszkały na razie w wynajętym mieszkaniu w bloku. Po roku, a dokładnie 8 kwietnia 2006 roku, Zgromadzenie nabyło działkę z domem mieszkalnym, który stopniowo wykończano, przystosowując do potrzeb Zgromadzenia. Siostry zamieszkały w nim już w grudniu 2006 roku. 31 maja 2008 roku nastąpiło poświęcenie domu, którego dokonał metropolita mińsko-mohylewski, abp Tadeusz Kondrusiewicz...

Marzec 1920 roku – Norweski konsul B.A. Stolt-Nielsen ofiaruje m. Urszuli pieniądze na opłacenie posiadłości w Pniewach

Po zakupie posiadłości w Pniewach-Lubocześnicy (por. wpis z „Kroniki” o 11 lutego 1920 roku) jako nowej siedziby dla wspólnoty urszulańskiej matka Urszula zaplanowała kolejny cykl konferencji w Skandynawii, aby zebrać potrzebną sumę pieniędzy. Była w Kopenhadze i Hälsingborgu, w Malmö i Sztokholmie, po czym udała się do Kristianii (dzisiejsze Oslo). Tam konsul Stolt-Nielsen ofiaruje m. Urszuli dwadzieścia tysięcy koron…

11 lutego 1920 - Nabycie posiadłości w Lubocześnicy pod Pniewami

Zakup willi Rabigera w Pniewach i terenu wokół niej to pierwszy krok, który m. Urszula Ledóchowska powzięła, by stworzyć materialne podstawy dla urszulańskiej wspólnoty w Aalborgu w Danii, która chciała osiedlić się w niepodległej Polsce i – jak od stycznia 1920 roku już było wiadomo – miała stać się nowym zgromadzeniem urszulańskim...

27 grudnia 1969 roku - Rozpoczęcie pracy w Argentynie


W 1965 roku praca apostolska Zgromadzenia pierwszy raz wychodzi poza kontynent europejski – nie licząc wojennej placówki w Wellingtonie w Nowej Zelandii, zamkniętej w 1958 roku. Myśl o założeniu placówki wśród Polonii w Ameryce Północnej podjęła już matka Franciszka Popiel. Na Kapitule w 1964 roku matka Andrzeja Górska wysuwa ten projekt na nowo i zostaje podjęta uchwała o powołaniu do życia placówki w Ameryce Północnej jako daru dla Założycielki z okazji setnej rocznicy urodzin...

Strona 1 z 6