Rozmyślanie na wtorek V tygodnia wielkanocnego
Pokój zostawiam wam, pokój mój daję wam. Nie tak jak daje świat, Ja wam daję. Niech się nie trwoży serce wasze ani się nie lęka. Słyszeliście, że wam powiedziałem: Odchodzę i przyjdę znów do was. Gdybyście Mnie miłowali, rozradowalibyście się, że idę do Ojca, bo Ojciec większy jest ode Mnie.
/J 14, 27-31/Jezus zostawia nam pokój – swój święty pokój. To dobro niebiańskie, które apostołowie zwiastowali światu przy narodzinach Zbawiciela, dziś Jezus uroczyście przekazuje nie tylko im, lecz także wszystkim, którzy pragną Mu wiernie służyć. Największym dobrem na ziemi jest pokój. Bez pokoju nie ma ani szczęścia, ani nawet postępu na drodze zbawienia. Tam, gdzie jest pokój – tam jest Bóg. Niepokój wyklucza obecność Boga.
Prośmy Jezusa o ten święty, Boży pokój, który łączy nas z Panem i sprowadza do duszy atmosferę nieba. Pamiętajmy, że pokój obiecany jest duszom pokornym. Człowiek pokorny spoczywa w Bogu, któremu z całą ufnością się oddaje. Gdy z pokorą uznajemy swoją nicość wobec Pana Najwyższego, wówczas nie potrzeba się ani troszczyć, ani lękać.