Rozmyślanie na czwartek VII tygodnia wielkanocnego
Ojcze Święty, nie tylko za nimi proszę, ale i za tymi, którzy dzięki ich słowu będą wierzyć we Mnie; aby wszyscy stanowili jedno, jak Ty, Ojcze, we Mnie, a Ja w Tobie, aby i oni stanowili w Nas jedno, by świat uwierzył, że Ty Mnie posłałeś.
/J 17,20-21/Jakże głęboko powinna nas poruszyć ta modlitwa Jezusa! Jak bardzo powinniśmy starać się, by Jego pragnienie się spełniło! Z Serca Bożego wypływa to silne życzenie: żebyśmy stanowili jedność, żeby miłość i zgoda panowały pośród nas.
Czy jestem aż tak twardego serca, że ta prośba Jezusa mnie nie wzruszy? Czyż nie powinno w moim sercu zapłonąć gorące pragnienie: „Jezu, chcę zrobić wszystko, co w mojej mocy, aby w naszym zgromadzeniu (otoczeniu) panowała miłość i zgoda, byśmy stanowili jedno, tak jak Ty z Ojcem jedno jesteście?”
Teraz pragnę zastanowić się, czego najbardziej potrzebuję, by móc stać się czynnikiem zgody i pokoju