Rozmyślanie na sobota VII tygodnia wielkanocnego
Ten właśnie uczeń daje świadectwo o tych sprawach, i on je opisał. A wiemy, że świadectwo jego jest prawdziwe.
/J21,24/
Święty Jan potwierdza prawdę Ewangelii, którą spisał i nam przekazał. On widział, On słyszał, On za prawdę gotów był oddać życie. I ja, Jezu, pragnę wierzyć! Na zakończenie tych rozmyślań o zmartwychwstaniu Pańskim wyznaję: Wierzę, że Chrystus zmartwychwstał, że Jego zmartwychwstanie jest najpewniejszą rękojmią zarówno Jego bóstwa, jak i Jego zwycięstwa nad szatanem i grzechem; jest ono także zapowiedzią mego zmartwychwstania. O Jezu, pragnę żyć kiedyś z Tobą w niebie, a tymczasem, tak jak Ty, o Panie, chcę na to zmartwychwstanie w chwale zapracować. Zapracować pokorą, miłością i cichym, radosnym dźwiganiem codziennego krzyża – z Tobą i dla Ciebie!