Rozmyślanie

Rozmyślanie na niedzielę XXXI tygodnia zwykłego

Umarł Jezus, aby śmiercią swą dać mi życie, ale nie to doczesne, które jak trawa polna – dzisiaj żyje, a jutro ginie, ale życie wieczne w pięknym niebie.
Czy spotkanie się mojej duszy z Jezusem nie ma być dla mnie dniem szczęścia?
Tak, będzie dzień ten dniem radości, jeśli przez całe życie starać się będę coraz goręcej kochać Jezusa; jeśli Jezus, stanie się centrum, wokół którego całe życie moje będzie się obracało, dla którego żyć i pracować będę. Dla duszy, co Jezusa kocha, śmierć jest początkiem życia prawdziwego. Opuszczę ten kraj niebezpieczeństw i w cieniu śmierci rozpocznę życie w prawdzie i świętości, w światłości, w zachwycie miłości, by żyć w pewności, iż Ciebie, o Jezu, już nikt mi nie odbierze.

św. Urszula