- Jesteś tutaj:
-
Strona główna
-
Św. Urszula Ledóchowska
-
Miejsca kultu
- Św. Urszula Ledóchowska
Św. Urszula Ledóchowska
M. Urszula Ledóchowska (1920-1939)
Julia Ledóchowska urodziła się 17 IV 1865 w Loosdorf (Austria). W 1883 rodzina przeniosła się do Lipnicy Murowanej, niedaleko Krakowa. W 1886 Julia wstąpiła do klasztoru urszulanek w Krakowie. Tu, już jako m. Urszula, zajęła się przede wszystkim pracą pedagogiczną. W 1907 z błogosławieństwem papieża Piusa X wraz z dwiema siostrami wyjechała do Petersburga, aby objąć kierownictwo internatu dla dziewcząt przy polskim Gimnazjum św. Katarzyny. W 1910 nad Zatoką Fińską powstał dom dla wspólnoty oraz - realizujące idee pedagogiczne m. Urszuli - gimnazjum z internatem dla dziewcząt. Wybuch wojny w 1914 spowodował wydalenie m. Urszuli z Rosji. Zatrzymała się w Skandynawii: w Sztokholmie, następnie w Danii. Wspólnie z wyjeżdżającymi kolejno z Petersburga siostrami zorganizowała szkołę dla skandynawskich dziewcząt, potem m.in. ochronkę dla sierot po polskich emigrantach. Włączyła się też w życie miejscowego Kościoła i środowiska oraz podjęła współpracę z Komitetem Pomocy Ofiarom Wojny, założonym w Szwajcarii przez Henryka Sienkiewicza. Poprzez akcję odczytową kształtowała wrażliwość społeczeństw skandynawskich na sprawę niepodległości Polski.
W 1920 petersburska wspólnota urszulanek wróciła do wolnej Polski i osiedliła się w Pniewach koło Poznania. Wkrótce potem otrzymała od Stolicy Świętej pozwolenie na przekształcenie się w Zgromadzenie Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego - żyjące duchowością urszulańską oraz tradycją pracy wychowawczej jako uprzywilejowanego narzędzia ewangelizacji, szukające równocześnie form odpowiadających nowym potrzebom, szczególnie ludzi uboższych. Zgromadzenie szybko się rozwijało. Powstawały domy i dzieła w Polsce i na Kresach Wschodnich, od 1928 we Włoszech, od 1930 we Francji.
M. Urszula formowała siostry do umiłowania Boga ponad wszystko, pragnąc, aby żyły w prostocie, były pokorne, a równocześnie pełne poświęcenia i twórcze w służbie innym, zwłaszcza dzieciom i młodzieży. Uśmiech, pogodę ducha i dobroć uważała za szczególnie wiarygodne świadectwo więzi z Chrystusem. Spalała się miłością do Jezusa Chrystusa i ta miłość pozwalała jej kochać każdego człowieka, bez względu na wyznanie, przekonania, pozycję. Gdy umarła w Rzymie, 29 V 1939, ludzie mówili, że zmarła święta...
20 VI 1983 w Poznaniu Jan Paweł II beatyfikował m. Urszulę. W 1989 zachowane od zniszczenia ciało bł. Urszuli zostało przewiezione z Rzymu do Pniew i złożone w kaplicy domu macierzystego.
18 V 2003 w Rzymie Ojciec św. Jan Paweł II kanonizował m. Urszulę Ledóchowską.
Miejsca kultu
Miejsca kultu związane z życiem świętej Urszuli
- Sanktuarium św. Urszuli w Pniewach
Sanktuarium św. Urszuli Ledóchowskiej znajduje się w Pniewach koło Poznania – tutaj w 1920 roku matka Urszula po powrocie ze Skandynawii założyła pierwszą placówkę Zgromadzenia Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego, stąd miejsce to jest domem macierzystym szarych urszulanek. W maju 1989 roku przywieziono zachowane od zniszczenia ciało relikwie matki Urszuli z Rzymu do Pniew. Umieszczone je w specjalnym relikwiarzu i włożono do sarkofagu w kaplicy domu macierzystego.
Sanktuarium jest miejscem kultu św. Urszuli, odwiedzanym co roku przez ok. 10 tysięcy pielgrzymów z Polski i zagranicy. Od 9 grudnia 2003 roku to ma ono status sanktuarium diecezjalnego.
więcej na www.sanktuarium-pniewy.pl
- Parafia w Lipnicy Murowanej
Lipnica Murowana niedaleko Bochni w Małopolsce jest miejscem związanym z młodością św. Urszuli – Julii Ledóchowskiej. Jej ojciec, Antoni Ledóchowski, po wielu latach życia w Austrii pragnął powrócić na ziemie polskie. W 1883 roku nabył dwór w Lipnicy Murowanej i zamieszkał tam wraz z żoną Józefiną i dziećmi – Marią Teresą, Julią, Franciszką i Ernestyną. Julia spędzała w Lipnicy trzy lata swojego życia. Wyjechała z Lipnicy w sierpniu 1886 roku, aby wstąpić do urszulanek w Krakowie.
W Lipnicy, w domu sióstr urszulanek, można zwiedzić pokój pamiątek z przedmiotami, które niegdyś się znajdowały w dworze Ledóchowskich i przypominają obecność rodziny w tym miejscu.
więcej na www.parlipnicam.tarnow.opoka.org.pl
.jpg)
- Parafia w Loosdorf (Austria)
Loosdorf – miejscowość niedaleko Wiednia (70 km na zachód). Tu urodziła się św. Urszula – Julia Ledóchowska w dniu 17 kwietnia 1865 roku i spędziła lata dzieciństwa. W 1874 roku rodzina przeniosła się do pobliskiego miasta Sankt Pölten, gdzie Julia razem ze swoimi siostrami uczęszczała do szkoły Instytutu Panien Angielskich. W kościele parafialnym w Loosdorf znajdują się relikwie św. Urszuli i jej starszej siostry – bł. Marii Teresy. W willi Ledóchowskich można zwiedzić małe muzeum poświęcone życiu i działalności obu sióstr oraz zgromadzeń zakonnych, których stały się założycielkami – Sióstr Misjonarek św. Piotra Klawera (klawerianki) i Sióstr Urszulanek Serca Jezusa Konającego (szare urszulanki).
więcej na www.pfarre-loosdorf.at
- Kaplica sióstr urszulanek Unii Rzymskiej w Krakowie
Julia Ledóchowska wstąpiła do urszulanek w Krakowie w sierpniu 1886 roku. 17 kwietnia 1887 otrzymała habit urszulanki i przyjęła imię zakonne Maria Urszula. Dwa lata później, 28 kwietnia 1889 roku złożyła profesję wieczystą. Podjęła pracę nauczycielską i wychowawczą w szkole i pensjonacie przy urszulańskim klasztorze. Może także zrealizować swój talent malarski – w 1899 roku zdobiła malowidłami ściennymi wnętrze kaplicy klasztornej. W 1904 roku m. Urszula została przełożoną klasztoru krakowskiego i jako taka zainicjowała internat akademicki dla młodych kobiet studiujących na UJ – pierwszy swego rodzaju na ziemiach polskich. Obdarzona błogosławieństwem Piusa X, w 1907 roku wyjechała wraz z dwiema siostrami do St. Petersburga, by na zaproszenie władz polskiego Gimnazjum św. Katarzyny objąć kierownictwo internatu dla dziewcząt.
W kaplicy klasztoru urszulanek Unii Rzymskiej w Krakowie znajdują się w bocznej kapliczce relikwie św. matki Urszuli.
więcej na stronie www urszulanek Unii Rzymskiej
- Kaplica domu generalnego sióstr urszulanek SJK w Rzymie
Dom generalny Zgromadzenia przy via del Casaletto w Rzymie wpisuje się w listę miejsc szczególnie związanych z św. Urszulą, choć istnieje dopiero od 1949 roku (jako dom generalny od 1958). W 1959 roku w ramach procesu beatyfikacyjnego dokonano ekshumacji ciała matki Urszuli. Stwierdzono wtedy, że 20 lat po śmierci ciało nadal jest zachowane w całości. Umieszczono je w specjalnym sarkofagu i przeniesiono do kaplicy w domu generalnym przy via del Casaletto, która dzięki temu stała się miejscem kultu matki Urszuli – wówczas Sługi Bożej. Odwiedzali tę kaplicę również dostojni przedstawiciele Kościoła, jak ks. kard. Stefan Wyszyński, Prymas Polski, i ks. kard. Karol Wojtyła, później także jako Ojciec Święty Jan Paweł II. W 1989 roku, po kolejnej ekshumacji, przewieziono relikwie wtedy już błogosławionej m. Urszuli z Rzymu do Pniew, gdzie spoczywają w sarkofagu w kaplicy domu macierzystego Zgromadzenia.
