Córka Marcina i Agnieszki z d. Pawlak, młodsza siostra Heleny – s. Gertrudy. Ukończyła w 1915 Szkołę Katolicką w Nabyszycach. W parafii należała do Sodalicji Mariańskiej, odznaczając się sumiennością i pobożnością. Mając 23 lata, została w Pniewach przyjęta do Zgromadzenia. Tam otrzymała formację zakonną i złożyła I profesję. Następnie została skierowana do nowo otwartej placówki w Suchedniowie, a po roku pojechała do Czarnego Boru k. Wilna, gdzie pozostała już do śmierci. Chorowała na tarczycę. Pracowała w szwalni i w garderobie. W latach wojny zajmowała się też rozwożeniem pieczywa w pobliskiej osadzie. Stan jej zdrowia ulegał jednak ciągłemu pogorszeniu. Cierpienia znosiła cierpliwie i pogodnie. W 45 roku życia cicho odeszła do domu Ojca. Spoczywa na cmentarzu urszulańskim w Czarnym Borze.