…warszawskich sióstr seniorek
We wtorek, 6 maja bieżącego Jubileuszowego Roku 2025, grupa sióstr seniorek z Szarego Domu pielgrzymowała do Sanktuarium Matki Bożej Łaskawej w Warszawie. Ojciec Czesław Denes SJ zapoznał nas z dramatycznymi dziejami tutejszego kościoła i klasztoru jezuitów. Pokazał także skarby znajdujące się w zakrystii, przede wszystkim odrestaurowaną barokową figurę Matki Bożej Łaskawej, pochodzącą z XVII wieku, wykonaną z drzewa lipowego, polichromowaną i pozłacaną, noszoną m. in. w procesji Bożego Ciała ulicami Warszawy. Potem przez dłuższą chwilę trwałyśmy w skupieniu i modlitwie, związanej z odpustem jubileuszowym, przed wizerunkiem Matki Bożej Łaskawej namalowanym w 1598 r. (na desce sosnowej o wymiarach 61,2 x 44,5 cm) przez Józefa Szolc-Wolfowicza we Lwowie. W sercu nie jednej z nas zaczął rozbrzmiewać Apel Warszawski (sł. i muz. ks. Wiesława Kądzieli): „Nad wrogiem daj nam zwycięstwo, Maryjo, Matko Łaskawa. Niech Chrystus będzie nam Drogą, …, Prawdą, … i Życiem. Dziś prosi Ciebie Warszawa.” Na zakończenie pierwszego etapu naszej pielgrzymki, w ciszy, wraz z innymi pielgrzymami, trwałyśmy w dziękczynieniu i adoracji Jezusa w Najświętszym Sakramencie.
W majowy Dzień Fatimski, we wtorek 13 maja, wybrałyśmy się do klasztoru i sanktuarium założonego przez o. Maksymiliana Kolbego w 1927 r. w Niepokalanowie. O godz. 11-ej uczestniczyłyśmy w koncelebrowanej Mszy św. w Bazylice Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny. Główna nawa kościoła wypełniona była wiernymi i dziećmi pierwszokomunijnymi m. in. z Łowicza. Po Mszy św. odwiedziłyśmy pierwszą kaplicę braci i udałyśmy się na pielgrzymi obiad w budynku klasztornym z szyldem „Bar u braci”. Posiłek smaczny, obsługa uprzejma i sprawna. Wszystkich ok. 200 osób! Na zakończenie pielgrzymki była jeszcze dziękczynna adoracja Jezusa Eucharystycznego, w kaplicy Światowego Centrum Modlitwy o Pokój, w wymownej monstrancji – figurze Maryi Królowej Pokoju. Jest to ósma z dwunastu Gwiazd Pokoju w świecie, arcydzieło wykonane ze srebra, złota i kryształów w pracowni Mariusza i Kamila Drapikowskich, artystów gdańskich.
W słoneczny kolejny majowy wtorek, tj. 20.05.2025 r., nawiedziłyśmy Bazylikę Archikatedralną p.w. Męczeństwa św. Jana Chrzciciela usytuowaną na Starym Mieście w Warszawie, na miejscu gdzie już w XIII wieku znajdowała się pierwsza świątynia. Motywem i tej pielgrzymki był Jubileuszowy Rok Święty, ale także 500-lecie po trzykroć cudownego Krzyża Baryczkowskiego. Przypomniałyśmy sobie historię i dramatyczne wydarzenia dotyczące Krzyża będącego nie tylko arcydziełem późnego gotyku, ale niezwykłym, cudownym przedmiotem wiary i kultu, nierozerwalnie złączonym z tyloma pokoleniami Warszawy, Mazowsza i Polski. Bardzo głęboko poruszało kontemplowanie wyrażonego w tym Krzyżu mementu tuż po zgonie Jezusa, nabrzmiałego jeszcze Zbawicielowym „Wykonało się”. Oblicze dostojne, pełne bólu przebytej męki, a jednocześnie emanujące niezwykłym pokojem, powala na kolana! Na koniec adoracji Jezusa Ukrzyżowanego i Eucharystycznego w Kaplicy Baryczków połączyła nas wspólna modlitwa pielgrzymów Roku Nadziei, autorstwa bpa Michała Janochy.
„Jezu z Warszawskiej Katedry,
Boże bezbronny i Wszechmogący,
w powstaniu ukrywany
i w swych ranach nas ukrywający,
ratowany i ratujący,
śmiercią śmierć zwyciężający,
Jezu pokryty ranami
zmiłuj się nad nami!Czwartą pielgrzymkę jubileuszową w grupie warszawskich seniorek z domu przy ul. Wiślanej, we wtorek 27 maja, zorganizowała, tak jak trzy poprzednie s. przeł. Małgorzata Nowakowska. Tym razem do Sanktuarium św. Andrzeja Boboli przy ul. Rakowieckiej 61, pielgrzymowałyśmy w mniejszej liczbie. Razem z s. przeł. Małgorzatą było nas sześć: s. Akwina Matyszkiewicz, s. Leonia Tomczewska, s. Dominika Godlewska, s. Urszula Kozłowska i s. Jolanta Grabińska. Niestety stan zdrowia dziś nie pozwolił na pielgrzymowanie s. Angelice Jakubiak, s. Maris Komorskiej, s. Miriam Rajzer i s. Barbarze Świerzyńskiej.
Do Sanktuarium przybyłyśmy już około godz. 11-tej. Miałyśmy więc czas by modlić się indywidualnie oraz przypomnieć sobie heroiczne życie i ofiarne głoszenie Ewangelii św. Andrzeja Bobli (30.11.1591-16.05.1657), męczennika za wiarę i jedność kościoła, od 2002 roku patrona Polski (por. Dekret SA z 13.03.2002). Szerzenie przez Andrzeja Bobolę Królestwa Bożego zwłaszcza na Polesiu oraz jego kanonizacja w Rzymie, dokonana przez papieża Piusa XI, 17.04.1938 r. w uroczystość Zmartwychwstania Pańskiego i uroczyste przewiezienie jego relikwii do Ojczyzny, nasuwało skojarzenie z podobnymi wydarzeniami w życiu naszej Matki Założycielki św. Urszuli Ledóchowskiej. W myślach przypominały się też relacje św. Andrzeja, wzoru męstwa i wiary, z Prymasem Tysiąclecia kard. Stefanem Wyszyńskim, chociażby odnośnie Ślubów Lwowskich z 1.04.1656 roku i Jasnogórskich Ślubów Narodu Polskiego 26.08.1956 roku.
O godz. 12-ej uczestniczyłyśmy we Mszy św. koncelebrowanej, z homilią, z udziałem licznych wiernych. Następnie udałyśmy się na adorację Jezusa Eucharystycznego w kaplicy martyrologii, modlitwy i zadumy. W tym wyjątkowym miejscu, pod posadzką są pochowane szczątki ponad czterdziestu warszawskich męczenników z ul. Rakowieckiej 61, wśród których piętnastu jezuitów, zamordowanych przez Niemców 2.08.1944 r.
Kierując się w stronę wyjścia jeszcze na placu kościelnym pokłoniłyśmy się przeniesionemu tu z FSO w Ursusie krzyżowi, świadkowi celebrowanych tam Mszy św. podczas stanu wojennego w Polsce w latach 1981 – 1983.
Umocnione darami Roku Jubileuszowego wracałyśmy na Wiślaną z radością i wdzięcznością w sercach, jako pielgrzymi nadziei modlący się: św. Andrzeju, św. Matko Urszulo – orędujcie u Pana za nami i za Polską.
