Nawet, kiedy nie masz nic i kiedy wszystko stracisz, zostanie Ci Twoje imię i zostanie Ci nazwisko, które łączy Cię z Twoimi korzeniami i historią. Imię i nazwisko będą mówić o Tobie nawet po śmierci. Pozostaną w pamięci Twoich bliskich i nie tylko bliskich. To Twoja tożsamość, dar, wyzwanie życiowe i być może powód do dumy. A to Dziecko, które przyszło na świat i dla świata jako Syn Boga Żywego, jakim Imieniem i Nazwiskiem się legitymuje? I co łączy Ciebie właśnie z Nim?
Serdecznie zapraszamy do adwentowej refleksji na te i podobne tematy.

28 września br. odbyła się Gra Miejska po klasztorach Łodzi zainicjowana przez Radę Wydziału ds. Instytutów Życia Konsekrowanego, której przewodniczy s.Renata Radosz. Dzięki zaangażowaniu wielu sióstr zakonnych zrobiłyśmy wielki krok do przodu wychodząc naprzeciw tym wszystkim, którzy nigdy nie przekroczyli progu klasztoru/domu zakonnego i nigdy nie mieli okazji porozmawiać z siostrą zakonną. Była to inicjatywa będąca odpowiedzią na znaki czasu i wołanie papieża Franciszka, który od początku swojego pontyfikatu, za przykładem św. Jana Pawła II, wzywa: „Otwórzcie drzwi”. Przygotowane zostały: film-zwiastun zapraszający do udziału w grze i aplikacja, dzięki której zgłoszone drużyny mogły bez problemu trafić do nas i zbierać punkty. Sześć wspólnot zakonnych z terenu Łodzi, w tym nasza wspólnota z Czerwonej przygotowałyśmy kilka zadań dla uczestników gry, których celem było przybliżenie charyzmatu i misji Zgromadzenia.

20 sierpnia 1924 roku s. Alojza Wielowiejska wraz z s. Zytą Kurgis zamieszkały w domu przy ul. Siennej 87 w Warszawie. Miesiąc później, w odremontowanym domu, działała już szkoła powszechna i internat dla studentek. Tak zaczęła się stuletnia, trwająca do dziś, historia życia i pracy naszego Zgromadzenia w stolicy.
28 września uroczystą Mszą świętą sprawowaną przez Kardynała Kazimierza Nycza w kościele Wszystkich Świętych, dziękowałyśmy Bogu za wszystko i wszystkich, którzy razem z naszymi siostrami tworzyli ten szczególny i piękny rozdział historii Kościoła i naszego Zgromadzenia.

Matka Beata Mazur przed Mszą świętą, witając wszystkich zebranych, wyraziła Bogu wdzięczność za wszystkie urszulańskie wspólnoty:
"Eminencje, czcigodny Księże Kardynale Kazimierzu, czcigodny Księże Biskupie Romualdzie, czcigodni Księża Koncelebransi,  drogie Matki i Siostry z różnych Zgromadzeń zakonnych, nasze Rodziny, Przyjaciele – wszyscy tu obecni, w imieniu naszej urszulańskiej wspólnoty  witam najserdeczniej z radością i wdzięcznością, że możemy razem, w tej świątyni dziękować Bogu za 100 lat obecności i pracy Urszulanek Szarych w Warszawie. Dziękuję Jego Eminencji Księdzu Kardynałowi, że zechciał przyjąć naszą prośbę o przewodniczenie tej dziękczynnej Eucharystii; dziękuję Księdzu Proboszczowi za gościnę, za otwartość na nasze pomysły i koncepcje, za życzliwość… Może towarzyszy nam myśl, dlaczego ta uroczystość jest w tym kościele?