
Przełożona generalna m. Beata Mazur
Przez wiele lat była katechetką w Łodzi i Sycowie. Pełniła posługę przełożonej lokalnej we wspólnotach w Łodzi przy ul. Czerwonej i w Warszawie przy ul. Wiślanej. Od 2014 roku posługiwała jako przełożona centrum warszawskiego.
XVII Kapituła Generalna Zgromadzenia w dniu 20 lipca 2019 roku wybrała m. Beatę Mazur na przełożoną generalną – ósmą następczynię Matki Założycielki. Tego dnia w liturgii słowa Mszy św. wybrzmiały słowa z Księgi Proroka Izajasza, które stały się dla m. Beaty światłem i kierunkiem na powierzoną jej przez Boga posługę (Mt 12, 14-21):Oto mój Sługa, którego wybrałem, umiłowany mój, w którym moje serce ma upodobanie. Położę ducha mojego na Nim, a On zapowie prawo narodom. Nie będzie się spierał ani krzyczał, i nikt nie usłyszy na ulicach Jego głosu. Trzciny zgniecionej nie złamie ani knota tlejącego nie dogasi, aż zwycięsko sąd przeprowadzi. W Jego imieniu narody nadzieję pokładać będą.
środa, 04 grudzień 2019 10:44
Relacja m. Beaty Mazur z podróży do wspólnot w Tanzanii – 16 października do 5 listopada 2019 roku
Podróż do Tanzanii to wielka wyprawa – z Rzymu do Doha (Katar) leci się 5 godzin i 10 minut, a z Doha do Kilimandżaro (Tanzania) 6 godzin i 10 minut. Do tej podróży przygotowywałyśmy się z m. Franciszką w Rzymie. 16 października 2019 roku, przed wyjazdem na lotnisko o godz. 19.00, z siostrami z obu wspólnot przy via del Casaletto, w kaplicy domu generalnego, powierzyłyśmy naszą podróż Bożej Opatrzności i po pożegnaniu ruszyłyśmy na lotnisko. Przed nami formalności na lotnisku, oczekiwanie na lot i sama podróż w przestworzach, wysoko nad ziemią... Na lotniskach i w samolocie można zobaczyć ludzi z różnych stron świata…
wtorek, 27 sierpień 2019 08:28
List m. Beaty Mazur po wyborze na przełożoną generalną
Kochane Siostry,
20 lipca 2019 roku podczas XVII Kapituły Generalnej Pan Jezus, po raz kolejny, wezwał mnie po imieniu i powiedział „pójdź za Mną”, powierzając mi posługę przełożonej generalnej w naszym Zgromadzeniu. Wobec czekającego mnie zadania staję z pokorą i drżeniem, a jednocześnie z ufnością, że Duch Święty będzie prowadził i mnie, i Siostry, byśmy wspólnie rozeznawały Boże drogi i odważnie nimi kroczyły...