Rozmyślanie na uroczystość Św. Wojciecha
Jezus powiedział do swoich uczniów: Jeżeli ziarno pszenicy, wpadłszy w ziemię, nie obumrze, zostanie samo jedno, ale jeśli obumrze, przynosi plon obfity. / J 12, 24
Dużo, bardzo dużo dobrego ziarna — świętej nauki Bożej — zasiewa nieustannie Boski Mistrz w mojej duszy. Aby to ziarno mogło wydać owoc, potrzeba mi pokoju, ciszy i wewnętrznego skupienia. Jezu, dopomóż mi osiągnąć tę ciszę serca, abym mogła w pełni korzystać z Twoich łask i wiernie kroczyć drogą, którą mi wskazujesz.
Dobrze jest od czasu do czasu zajrzeć w głąb własnej duszy i postawić sobie pytanie: jak korzystam z łask, które Bóg tak hojnie mi daje? Jaki plon przyniosło już ziarno Jego łaski zasiane w moim sercu?
Powinien być we mnie choćby niewielki postęp: trochę więcej skupienia, nieco chętniejsze przyjmowanie drobnych codziennych krzyżyków, odrobina większej pogody ducha w trudnościach i coraz głębsze poddanie się woli Bożej.