Rozmyślanie na wtorek II tygodnia wielkanocnego
W owym czasie Jezus przemówił tymi słowami: «Wysławiam Cię, Ojcze, Panie nieba i ziemi, że zakryłeś te rzeczy przed mądrymi i roztropnymi, a objawiłeś je prostaczkom. Tak, Ojcze, gdyż takie było Twoje upodobanie. /Mt 11, 25-26/
Jezus dziękuje Ojcu Przedwiecznemu za to, że wielkie prawdy Boże objawione są prostaczkom, a ukryte przed pysznymi. To wezwanie do głębokiej pokory — postawy, której pragnie od nas Pan. Jezus chce, aby nasze serca, często pełne pychy, skłoniły się ku pokorze, obiecując w zamian największe duchowe dary.
Pokorne serce łatwiej niż pyszne pojmuje wielkość Bożych spraw. Nie przywiązuje się do rzeczy ziemskich, nie szuka chwały ani uznania, lecz otwiera się na światło płynące z nieba.
Pragnij Boga. Kieruj swoje myśli i serce ku sprawom Bożym, nie ku temu światu — a wtedy Boże światło przeniknie cię szybciej i głębiej.