Rozmyślanie na niedzielę XIV tygodnia zwykłego
KROMKA SŁOWA NA XIV NIEDZIELĘ ZWYKŁĄ
„Posyłam was jako owce między wilki”. Jezus chce, bym w obcowaniu z innymi była cicha, mała, pokorna jak owieczka, choćbym spotkała się z szorstkością, z gniewem, a nawet ze złością ludzką. O, bo też dobrocią, cichością, słodyczą najwięcej robi się dobrego i największy wpływ wywiera się na dusze.
Jakie jest moje postępowanie z innymi? Czy staram się o łagodność i słodycz posunięte do ostateczności? „Oto Baranek Boży”… Patrz, duszo moja, jaki Jezus słodki i łagodny nawet dla wielkich grzeszników, nawet dla swoich katów. O, jakże daleka jestem, Jezu mój dobry, od naśladowania Twej łagodności i cichości!
Panie, daj mi serce ciche i łagodne, ażebym mogła Tobie się przypodobać, a tym samym bliźnich moich do Ciebie zbliżać.