Córka Wojciecha i Rozalii z d. Baran. Pochodziła z rodziny robotniczej. Ukończyła miejscową szkołę powszechną. Po śmierci ojca pomagała matce w prowadzeniu gospodarstwa. W wieku 33 lat, tuż przed wybuchem II wojny, wstąpiła w Pniewach do Zgromadzenia. Okres okupacji niemieckiej przeżyła jako postulantka w Lipnicy. 14 VIII 1946 rozpoczęła nowicjat w Pniewach, tam też złożyła śluby zakonne. Następnie przebywała w domach: w Lipnicy (1947-1956), Rabce Zdroju (1956-1962), Częstochowie przy ul. Krakowskiej (1962-1967), Otorowie (1967-1968), Łęczycy (1968-1978) i Wałbrzychu (1978-1979). W 1979 przyjechała ponownie do domu w Łęczycy i pozostała tam do śmierci. Pracowała w różnych działach apostolstwa domów, w których przebywała. Delikatna i wątła, poważna i skupiona, ewangelizowała uprzejmością i łagodnością w stosunku do otoczenia. Kilka miesięcy przed śmiercią ujawniła się w niej choroba nowotworowa. Odchodziła świadomie, cierpliwie znosząc cierpienia. Ostatnimi jej słowami były: Jezu, Maryjo, Józefie św., Wam oddaję ducha mego. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Łęczycy.