Córka Jana i Franciszki z d. Kurek. Pochodziła z wielodzietnej (6 dzieci) rodziny rolniczej, z której 2 córki poświęciły życie służbie Bożej (jej siostra wstąpiła do Zgromadzenia Sióstr Pocieszycielek NSJ). Uczęszczała do miejscowej szkoły powszechnej. Do Zgromadzenia została przyjęta w Łodzi na Czerwonej w wieku 29 lat. Kandydaturę odbywała w domu przy ul. Obywatelskiej, postulat w Arturówku k. Łodzi. W 1938-1939 przebywała w Pniewach, gdzie rozpoczęła nowicjat, który ukończyła w Łodzi, składając śluby zakonne. Następnie przebywała w Łodzi przy parafii św. Anny, gdzie - po wywiezieniu księży z parafii - Niemcy zajęli plebanię na mieszkania dla urzędników, a siostry przymusili do pracy dla nich. 18 VII 1942 również siostry zostały aresztowane i osadzone w obozie tymczasowym w Łodzi, a 20 VIII 1942 wywiezione do obozu dla zakonnic w Bojanowie. Przebywała tam do II 1945, następnie razem z innymi siostrami powróciła do Łodzi na Obywatelską. W 1949-1950 pracowała w domu dziecka w Bogdańcu. Od 1950 - z wyjątkiem kilkumiesięcznego pobytu w Sieradzu - przebywała w domu na Obywatelskiej w Łodzi. Podejmowała prace, zlecane jej przez Zgromadzenie, wykazując dużą ofiarność. Nie oszczędzała sił. Idąc za wskazaniami Matki Założycielki, starała się oddać wszystkie siły Bogu i Zgromadzeniu. Pod koniec życia, gdy sił już jej ubywało, starała się być użyteczna, robiąc swetry na drutach. Do spotkania z Panem dojrzewała poprzez modlitwę oraz niedołęstwo i cierpienia starości. Była wdzięczna za świadczone jej dobro. Chorując na niewydolność krążenia, odeszła do wieczności, pełna pokoju. Spoczywa na Cmentarzu św. Anny w Łodzi na Zarzewie.