W niedzielę 25 września podczas Ogólnopolskiego Święta „Wdzięczni Polskiej Wsi” w Ostrowi Mazowieckiej nasze Zgromadzenie zostało uhonorowane Odznaką Honorową Meritis pro Familia (Zasłużony dla Rodziny). Odznaka została ustanowiona przez Radę Ministrów specjalnym rozporządzeniem z dnia 4 czerwca 2020 roku. Odznakę wręczyła Marlena Maląg, minister rodziny i polityki społecznej. W uzasadnieniu nadania medalu przywołano naszą ponad stuletnią pracę wychowawczo-edukacyjną.
Wdzięczne za pracę wielu pokoleń sióstr cieszymy się z wyróżnienia i tym bardziej mobilizujemy się w naszej codziennej służbie rodzinom, młodzieży i dzieciom.

„Oto jest brama Pana”. Tam zdążają znużeni wędrowcy. Tej bramy pragną i jej poszukują. Jest ona znakiem wybawienia i nadzieją na życie w obecności Tego, który kocha i który czeka.

W czasie zadumy nad przemijaniem i wstępowaniem w życie, zapraszamy wszystkie osoby zainteresowane powyżej 30 roku życia, które pragną „stanąć” z nami przed bramą Pana, na weekendowe rekolekcje w Pniewskim Sanktuarium...

16 września nasze przedszkole odwiedził Jaś Pociecha. Pośród przepięknej dekoracji i scenografii, działającej na wyobraźnię dzieci, przedstawił przypowieść o perle. Na środku sali było błękitne morze zrobione z niebieskiego materiału i dwie ławki imitujące łodzie. Dzieci wsłuchane w szum fal, odgłosy statku i przepiękną muzykę wcieliły się w poszukiwaczy drogocennych pereł. Jakże ogromna była radość na ich twarzach, gdy udało im się odnaleźć perełki i muszelki. Na twarzach dzieci promieniował uśmiech, co było najlepszym wyrazem radości i szczęścia.

… to temat naszego tegorocznego wakacyjnego spotkania junioratu. Odbyło się ono tradycyjnie w Pniewach w dniach od 31 lipca do 6 sierpnia. Tych 6 dni dotykania tematu Eucharystii utwierdziło nas w przekonaniu, że tego źródła nie da się wyczerpać – nawet po roku wielokrotnych i podejmowanych na różne sposoby prób zgłębiania tajemnicy Mszy Świętej, gdyż był to również główny temat naszej całorocznej formacji.

Czas junioratu rozpoczęłyśmy od warsztatów z s. Deodatą, podczas których uczyłyśmy się być przed Bogiem i przed sobą w prawdzie, poznając swoje emocje. Spotkałyśmy się też z ks. Marcinem Nowakiem, który dzielił się z nami swoją pasją do Eucharystycznego Ruchu Młodych. Oczywiście nie zabrakło dzielenia trudu pielgrzymowania z uczestnikami Szczecińskiej Pieszej Pielgrzymki na Jasną Górę ani spotkania z matką Beatą Mazur oraz wykładów z s. Bogumiłą i s. mistrzynią Joanną, które towarzyszyły nam w tych dniach. Odwiedziłyśmy również nasz dom w Sokolnikach Wielkich. 

Ach! Dużo się działo, ale nie będziemy teraz tutaj wszystkiego opisywać... W skrócie był to czas wspólnego patrzenia w jednym kierunku – w Serce Jezusa Konającego, wspólnej modlitwy, spotkań z inspirującymi osobami, bardziej i mniej poważnych rozmów, pracy, odpoczynku, poznawania siebie nawzajem i prostego bycia razem.

„Msza Święta się skończyła, Msza Święta się zaczyna.” – te słowa matki Franciszki Popiel stawały się w nas coraz bardziej żywe, gdy dzieliłyśmy się swoimi przemyśleniami i doświadczeniem Eucharystii. Wzajemne przenikanie się Mszy Świętej jako sakramentu, podczas której Pan Jezus ofiarowuje nam całego siebie, i Mszy Świętej jako naszej codzienności, gdzie my włączamy naszą ofiarę z samych siebie w Jego ofiarę jest szczytem naszego chrześcijańskiego życia, na który my – urszulanki Serca Jezusa Konającego, mamy się wspinać. O tym codziennym wyzwaniu przypomina nam nasza kochana Matuchna, św. Urszula: „Kochajcie Jezusa w Sakramencie Miłości! On waszym skarbem, dla Niego żyjcie, dla Niego pracujcie, do Niego się tulcie.” Niech nasza kochana Matuchna wyprasza nam wszystkim łaskę coraz większego umiłowania i życia Eucharystią.

s. juniorystki