Córka Teofila i Anny z d. Cybulskiej. Pochodziła z rodziny rolniczej. Przed przyjęciem do Zgromadzenia była przez rok w klasztorze sióstr Serca Jezusowego w Vaals. Przez okres kandydatury i postulatu przebywała w Pniewach. Nowicjat odbyła w Sieradzu i tam złożyła śluby zakonne. W 1932-1937 pracowała w domu i internacie dla młodzieży żeńskiej w Poznaniu. W V 1937 wyjechała do Francji, by podjąć pracę w nowo otwartym domu Notre Dame du Saleve. Po roku powróciła do kraju i rozpoczęła pracę w domu przy ul. Obywatelskiej w Łodzi. Razem z siostrami łódzkimi przeszła w 1942 do Generalnej Guberni i do końca wojny pracowała w prowadzonych przez Zgromadzenie zakładach opiekuńczo-wychowawczych w Brwinowie i Radości pod Warszawą. Po wojnie powróciła do domu na Obywatelskiej w Łodzi. Pracowała przeważnie w kuchni lub przy furcie. W 1946 zachorowała na gruźlicę, została więc skierowana na leczenie do Zakopanego, gdzie spędziła 2 lata. Ostatni etap choroby przebyła w szpitalu w Warszawie i tam - w czasie dziękczynienia po Komunii św. - zakończyła życie w wieku 48 lat. Była człowiekiem pracowitym i szlachetnym, głęboko pobożnym. Spoczywa w grobowcu Zgromadzenia na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.