Córka Andrzeja i Elżbiety z d. Kowalskiej. Pochodziła z rodziny rolniczej. Była krewną s. Eustachii Marszałkiewicz. Po ukończeniu miejscowej szkoły powszechnej podjęła pracę w Szpitalu Powszechnym w Bochni. Do Zgromadzenia zgłosiła się poprzez spowiednika, który napisał, że: charakter ma bardzo piękny, odznacza się wielką pokorą, cichością i pracowitością. Przez swoją pracowitość i rozumną oszczędność zebrała koło 800 zł, które miałaby na wyprawę i posag. W szpitalu siostry służebniczki są z niej bardzo zadowolone i chciałyby, żeby pozostała nadal u nich. Ona jednak czuje jakiś pociąg do życia klasztornego. Wstąpiła w Pniewach, mając 24 lata. Okres formacji zakonnej odbywała w Otorowie, pracując w pralni. Gdy zachorowała, została zabrana do szpitala w Szamotułach, a stamtąd przewieziona do Pniew, gdzie po paru dniach cicho, po długiej agonii zmarła. Przed śmiercią złożyła śluby zakonne na ręce Matki Założycielki, otrzymując predykat: od Matki Bożej Przyczyny naszej radości. Spoczywa na cmentarzu zakonnym w Pniewach.

- M. U. Ledóchowska, Kronika Zgromadzenia Sióstr Urszulanek SJK, Warszawa 1992, s. 433.