W homilii podczas Mszy św. pierwszej profesji ks. Jacek Hadryś bardzo trafnie połączył kilka wątków, które nasunęły okoliczności dnia - Wniebowzięcie Matki Bożej i konsekracja zakonna w nawiązaniu do konsekracji chrztu świętego. Słowa te wyrażają jednocześnie cel i istotę naszego życia:

Siostrom nie wystarczyła konsekracja chrztu świętego, poświęcenie się Jezusowi przez ten pierwszy sakrament. Pragną to zrobić radykalniej i pełniej poprzez profesję zakonną. Wniebowzięcie kieruje nasze myśli ku wieczności, ku naszemu ostatecznemu powołaniu, jakim jest pełny udział w życiu samego Boga w niebie. To bardzo ważne, by stale mieć przed oczyma to nasze podstawowe powołanie (...) do tego, by być z Panem Bogiem w pełni wieczności. (...) Nasze siostry chcą poświęcić swoje życie Panu Bogu, by pomagać innym w dążeniu do nieba, do pełnego udziału w życiu Bożym na zawsze, chcą zrobić wszystko, by pomóc tym, których Pan Bóg postawi na ich drodze życia, pomóc na różne sposoby, by w nich było życie Boże. (...)  Zauważmy, jak wielka jest godność człowieka, do jak wielkich rzeczy Pan Bóg powołuje człowieka, do rzeczy, które przekraczają wymiar doczesny naszego życia, do rzeczy, które są nieśmiertelne, które są wieczne, a którym nasze siostry chcą służyć tak maksymalnie, jak się tylko da, rezygnując z założenia własnych rodzin i poświęcając się całkowicie umiłowanemu Panu Jezusowi. Ale kiedy rozważamy Wniebowzięcie Najświętszej Maryi Panny, nie sposób nie zauważyć, że właśnie w niej Pan Bóg daje nam wzór do naśladowania - do naśladowania w podejmowaniu Bożej łaski, Bożego wezwania, Bożego powołania. Maryja jest tą, która do końca powiedziała TAK na Boże Słowo. Pozwoliła, by Boże Słowo w Niej stało się ciałem. To na Nią patrzymy, od Niej się uczymy, jak mówić swoje fiat, swoje tak na wolę Pana Boga. To swoje fiat nasze siostry w swojej pierwszej profesji wypowiedzą...

Dziękujemy wszystkim, którzy uczestniczyli w uroczystościach. Dziękujemy także tym, którzy łączyli się z nami duchowo. Profeski wieczyste wracają do swoich wspólnot i zadań, które dotąd pełniły, natomiast siostry neoprofeski podejmą pracę we wspólnotach urszulańskich, do których zostały posłane. Powierzamy nasze młode siostry szczególnej pamięci modlitewnej, by z odwagą i miłością kroczyły wyznaczoną im przez Boga ścieżką do nieba...

pierwsza profesja:

wieczysta profesja: