Wcześniej, w latach 1431-1449, obradował tam jeden z soborów. Dla braci z Taizé bardzo ważnym jest fakt, że zakończą 2017 rok w mieście tak bardzo „przesiąkniętym reformacją”.

Na spotkanie przybyło ok. 15 tys. młodych ludzi z ponad 45 krajów Europy, wśród nich 4,5 tys. Polaków, 2,7 tys. Ukraińców, ponad 1000 Niemców, Francuzów, Włochów.
Każdy dzień spotkania rozpoczynał się dla uczestników poranną modlitwą w parafiach. W południe i wieczorem młodzi spotykali się na wspólną modlitwę w jednym z kościołów w centrum miasta. Po południu natomiast odbywały się warsztaty tematyczne. Tematy warsztatów były bardzo zróżnicowane i podzielone na cztery grupy. Pierwsza dotyczyła duchowości (np. „Radość według św. Pawła”, „Bliski Boga i bliski ludzi. Spotkanie z Mikołajem z Flüe (1417-1487), mistykiem i twórcą pokoju”, „Wiara i nauka – konflikt czy wzajemne uzupełnianie się?”, „Wierzyć inaczej, iść razem. Dialog jako droga ku spokojnemu współistnieniu” – z udziałem przedstawicieli judaizmu, islamu i chrześcijaństwa). Druga grupa tematyczna dotyczyła Kościoła (np. „Cieszyć się z darów innych”, „Małe wspólnoty tymczasowe”, „Chwalić Boga tańcem i bębnami – spotkanie z Kościołami afrykańskimi”), trzecia grupa – solidarności i spraw społecznych (np. „Podążać za pasją, wybrać karierę”, „Jak konkretnie rozwijać styl życia bardziej szanujący środowisko naturalne?”, „Zrobić razem coś sensownego przeciwko pustce w codzienności uchodźców”, „Handel ludźmi i współczesne niewolnictwo”, „Dlaczego mam coraz mniej czasu?”), czwarta grupa zaś dotyczyła związków między sztuką i wiarą (np. zwiedzanie wystawy dzieł Marka Chagalla z lat 1911-1919, wizyta z przewodnikiem katedry w Bazylei).

31 grudnia po południu zamiast na warsztatach młodzież zebrała się w grupach narodowych. W ramach spotkania dla Polaków odbyła się Msza św. koncelebrowana przez około 100 kapłanów przybyłych z młodymi na spotkanie. Mszy św. przewodniczył ks. bp Marek Stolarczyk. Tego dnia po modlitwie wieczornej młodzi uczestniczyli w goszczących ich parafiach w czuwaniu modlitewnym w intencji pokoju, a następnie w „Święcie narodów”. 1 stycznia uczestnicy spotkania w Bazylei wzięli udział w porannej celebracji w parafiach, a następnie byli zaproszeni do rodzin na świąteczny obiad, po czym wyruszyli w drogę powrotną do swych krajów.

Papież Franciszek wystosował przesłanie do młodych z okazji tego spotkania. Prosił w nim Ducha Świętego, aby pomógł młodzieży katolickiej, ewangelickiej i prawosławnej w radowaniu się w różnorodności darów, którymi obdarzył Chrystus wszystkich swoich uczniów i przez nie obdarzył również i ją, „aby pokazać, że radość Ewangelii łączy nas ponad wszelkie rany naszych podziałów”.
Do spotkania odniósł się także ekumeniczny patriarcha Konstantynopola, Bartłomiej I. W swoim przesłaniu wyraził radość, że każdego roku spotyka się europejska młodzież chrześcijańska, która przez kilka dni „doświadcza wspólnoty, nawet jeśli nie jest ona pełna, ale wspólnoty, do której wszyscy tęsknimy”.

Ci, którzy znają spotkania, uczestniczyli w nich, wiedzą, że program zasadniczo nie zmienia się od kilku lat. Jednak każde spotkanie ma swój charakterystyczny rys. Bardzo duże znaczenie ma to, czy wszyscy uczestnicy mogą być goszczeni w rodzinach. Cieszyliśmy się, że na spotkaniu w Bazylei było to możliwe, choć do ostatnich dni przed spotkaniem nie było to do końca pewne. Bazylea jest bogatym miastem a fakt, że rodziny otworzyły drzwi swoich domów dla pielgrzymów, daje dużą nadzieję. Młodzi dzielili się wrażeniem, że mimo iż samo miasto sprawia wrażenie jakby zamkniętego, smutnego, uśpionego to jednak jest nadzieja! Bazylea jest kojarzona z reformacją, aktywnym życiem różnych kościołów protestanckich (nota bene byłyśmy pod wrażeniem zaplecza duszpasterskiego przy tych kościołach: ilości świetnie wyposażonych salek na spotkania itp.) to jednak Kościół katolicki ma tu też swoje miejsce. Uczestniczyłyśmy często we Mszy św. w kościele św. Klary w samym centrum miasta, którym opiekują się oo. karmelici, głównie pochodzący z Indii. Byłyśmy pod wrażeniem, że na Mszy św. w dzień powszedni cały, dosyć duży kościół był pełen. Nie ma tam zbyt wiele tak żywych parafii.

Dziękujemy Bogu za to kolejne spotkanie! Choć w ostatnich latach spotkania są mniejsze, to jednak nie jest łatwiejsze ich przygotowanie. Bardzo ważną kwestia jest sprawa bezpieczeństwa. Przy wejściach do kościołów czy hali, gdzie odbywały się modlitwy i spotkania, wszyscy zobowiązani byli przejść przez dość ścisłą kontrolę. Tym bardziej jesteśmy pod wrażeniem, że młodzi nie zniechęcają się i jednak wybierają tę formę spotkania na koniec roku.

W przyszłym roku brat Alois zapowiedział spotkanie w Madrycie, a wcześniej mniejsze, regionalne spotkanie we Lwowie, po raz pierwszy na Ukrainie!

Więcej zdjęć ze spotkania na stronie Wspólnoty w Taizé