Córka Franciszka i Leonardy z d. Szymańskiej. Pochodziła z wielodzietnej, głęboko religijnej rodziny rolniczej, była drugim z 9 rodzeństwa. Jej młodsza siostra Stefania (s. M. Régis) wstąpiła również do urszulanek SJK. Kiedy miała 15 lat, pojechała z ojcem do Częstochowy i odtąd pragnęła służyć jedynie Bogu w klasztorze. W wyborze Zgromadzenia dopomógł jej proboszcz, który skontaktował się z Matką Założycielką. Życie zakonne rozpoczęła w Pniewach, mając 18 lat. Tam też odbyła nowicjat i złożyła śluby. W 1934 przebywała przez 3 miesiące w Kobryniu, a następnie przez 54 lata w domu ożarowskim. Zasadniczym jej zajęciem była praca w gospodarstwie i ogrodzie. Lubiła pracę i do końca starała się być czynna i użyteczna. Pogodna, ofiarna, lubiła śpiewać i dużo się modlić. W 1983 zachorowała na serce i poddana została operacji wszczepienia stymulatora. Odtąd prawie co roku musiała korzystać z leczenia szpitalnego. W szpitalu też zakończyła pracowite i pobożne życie. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Ożarowie Maz.