Córka Tomasza i Ludwiki z d. Kaniewskiej. Pochodziła z rodziny robotniczej. Dzieciństwo spędziła u krewnych w okolicach Wieruszowa. Po zakończeniu I wojny światowej powróciła do Łodzi, zaczęła uczęszczać do szkoły wieczorowej i podjęła pracę w fabryce trykotarskiej. Do Zgromadzenia wstąpiła w Łodzi w wieku 22 lat. Kandydaturę i postulat odbyła w Łodzi przy ul. Czerwonej i w Ozorkowie, a nowicjat - w Pniewach. Śluby zakonne złożyła w Sieradzu. W 1930-1932 pracowała w nowo otwartej placówce Zgromadzenia w Arturówku k. Łodzi, a w 1932-1940 w Miejskim Domu Wychowawczym przy ul. Kopernika w Łodzi. Gdy niemieccy okupanci zmusili Zgromadzenie do opuszczenia łódzkich placówek, przeszła wraz z innymi siostrami przez zieloną granicę do Warszawy i spędziła 15 lat w Ożarowie. Następnie przez 25 lat (1955-1980) należała do wspólnoty w Nałęczowie, pracując w opłatkarni. Po zlikwidowaniu w 1980 domu w Nałęczowie została skierowana do Kazimierza k. Łodzi, gdzie pozostała do 1990. Była serdecznie zaangażowana w sprawy Zgromadzenia. Należała do pokolenia sióstr, które nie tylko przyczyniały się do rozwoju dzieł, prowadzonych przez Zgromadzenie, ale własnym wysiłkiem budowały domy i kościoły w Ozorkowie i w Łodzi, a po II wojnie wniosły wkład w odbudowę zniszczonego domu w Warszawie. Była człowiekiem pełnym kultury i prostoty, a przede wszystkim głęboko pobożnym. Latem 1990 złamała nogę w biodrze. Ze względu na potrzebę fachowej opieki pielęgniarskiej została przewieziona do domu przy ul. Obywatelskiej w Łodzi. Później ujawniła się również choroba nowotworowa. Po przeszło 4 latach trudnego chorowania zakończyła cicho pracowite życie. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Kazimierzu k. Łodzi.

- Złoty jubileusz życia zakonnego s. Teresy Krysz od Krzyża, "Szary Posłaniec" 1977 nr 33.