Córka Jana i Ewy z d. Domżał. Pochodziła z rodziny rolniczej. Uczęszczała do miejscowej szkoły powszechnej, a następnie pomagała rodzicom w gospodarstwie. Kiedy doszła do pełnoletności, mieszkała i pracowała w Stowarzyszeniu św. Zyty w Piotrkowie. Należała również do III Zakonu św. Franciszka. Do Zgromadzenia została przyjęta na podstawie polecenia dyrektora III Zakonu. Kandydaturę rozpoczęła w Pniewach, mając 36 lat. Postulat odbyła we Lwówku, ucząc się i pracując w pralni. Po nowicjacie w Pniewach i po złożeniu ślubów zakonnych wyjechała do nowej placówki Zgromadzenia w Suchedniowie. Kiedy siostry zostały wycofane z Suchedniowa, pojechała do Łodzi, gdzie w 1928-1930 pracowała w III Miejskim Domu Wychowawczym przy ul. Kopernika, a w 1930-1935 w domu dziecka w Komornikach. W 1935 została skierowana do pracy w domu wileńskim. W Wilnie spędziła okres II wojny i razem z siostrami przebywała w 1942 w więzieniu na Łukiszkach. Od 1946 do śmierci mieszkała w Ożarowie Maz. Głównymi jej zajęciami była praca w pralni i szwalni. Jej zaletami były: pracowitość, łagodność charakteru, umiejętność współpracy z innymi. Modliła się dużo i dużo czytała. Postępująca utrata słuchu utrudniała jej kontakt z otoczeniem. Drugim trudnym doświadczeniem była gruźlica płuc, na którą zapadła w 1950, skazująca ją na długie odosobnienie od wspólnoty. Mimo tych doświadczeń żyła sprawami Kościoła i Zgromadzenia. Miała specjalne nabożeństwo do Ran Pana Jezusa i do dusz w czyśćcu cierpiących. W ostatnich latach życia z wyhodowanych przez siebie kwiatów robiła wieńce i wiązanki na groby sióstr i na sprzedaż, prosząc, by uzyskane pieniądze mogły być przeznaczone na msze św. za dusze zmarłych z rodzin sióstr, za dusze w czyśćcu cierpiące, a także na misje. W połowie III 1980 zachorowała na obustronne zapalenie płuc, które stało się przyczyną jej śmierci. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Ożarowie Maz.