Córka Antoniego, urzędnika, i Konstancji z d. Kęcińskiej. Po ukończeniu liceum ogólnokształcącego i uzyskaniu świadectwa dojrzałości uczęszczała na 3-miesięczny kurs księgowości. W wieku 27 lat wstąpiła w Komornikach do Zgromadzenia. Tam odbyła okres kandytatury i jako postulantka została w XI 1936 posłana do Czarnego Boru, gdzie w 1937-1938 odbyła nowicjat koadiutorski i złożyła śluby koadiutorskie. Kierowała piekarnią, prowadzoną przez siostry w Czarnym Borze. W latach II wojny odbyła w domu czarnoborskim nowicjat kanoniczny i złożyła profesję zakonną. Wątła i chorowita, po opuszczeniu przez siostry w 1946 Wileńszczyzny przebywała na leczeniu w Otorowie (VIII-XII 1946) i Lipnicy (I-IV 1947). Następnie pracowała w kancelarii domu w Rabce Zdroju (V-XII 1947) i w Kielcach (1947-1949). Od I 1949 przebywała w domu w Lipnicy. Pracowała jako księgowa w biurze PGR-u. Była sumienna, pracowita, stawiająca sobie duże wymagania. Chorowała na gościec stawowy i serce. Stan jej zdrowia ciągle się pogarszał, przy końcu życia zdana była prawie całkowicie na pomoc i opiekę współsióstr. Znosiła to bolesne dla niej doświadczenie, świadomie przygotowując się do spotkania z Panem. Oddane Bogu i ludziom życie zakończyła w 56 roku życia. Spoczywa na cmentarzu urszulańskim w Pniewach.