Córka Stanisława, zbrojarza, i Bogusławy z d. Bobrowskiej. Pochodziła z zacnej i religijnej rodziny. Miała 2 rodzeństwa. Po ukończeniu szkoły podstawowej uczęszczała do zasadniczej szkoły zawodowej. Następnie podjęła w 1977 pracę w zakładzie zbiorowego żywienia. Pracując, ukończyła równocześnie średnie studium zawodowe o kierunku społeczno-prawnym i zdała egzamin dojrzałości. Utrzymywała kontakt z siostrami w Sieradzu, należała do asysty przy klasztorze, a w 1982-1987 pracowała w Domu Pomocy Społecznej dla dzieci, prowadzonym przez Zgromadzenie. Napisała później: Przeżycia pracy z cierpiącymi dziećmi oraz kontakt z ludźmi potrzebującymi duchowej pomocy utwierdziły mnie w powołaniu pójścia za Chrystusem. Moim ideałem stało się oddanie w służbie człowiekowi, w którym poznałam Chrystusa, tak często cierpiącego i sponiewieranego. Do Zgromadzenia została przyjęta w Pniewach w wieku 25 lat. Okres kandydatury i postulatu odbyła w domu w Łodzi przy ul. Obywatelskiej. Po nowicjacie złożyła w Pniewach śluby zakonne i została posłana do wspólnoty, zaangażowanej w Paradyżu - w seminarium duchownym diecezji zielonogórsko-gorzowskiej. Od IX 1994 pracowała w Domu Samotnej Matki w Tarnowie. Była osobą dojrzałą religijnie i społecznie, ofiarną i dyspozycyjną. Z usposobienia zrównoważona, wprowadzająca pokój. Była miła i serdeczna, raczej poważna, choć potrafiła się uśmiechać. Uwrażliwiona na człowieka, była dobra zarówno dla kleryków, wśród których pracowała, jak i dla sióstr czy matek i ich dzieci, przyjmując sprawy ludzi do serca i na modlitwie oddając je Bogu. Od 1995 życie jej zostało naznaczone chorobą nowotworową i związanym z nią cierpieniem, świadomie przyjmowanym i ofiarowywanym Bogu za kapłanów i przygotowujących się do kapłaństwa oraz za matki samotne i za zagubionych życiowo. Ostatni etap życia, od 14 VII 1997, spędziła w infirmerii domu macierzystego. Doświadczała swoich słabości, z którymi się borykała, a z których Bóg ją oczyszczał. Szybkimi krokami zmierzała na spotkanie z Nim. Bóg przyjął jej pełny dar z siebie i powołał do wieczności. Spoczywa na cmentarzu urszulańskim w Pniewach.

* Siostra Maria Elżbieta Walczak od Jezusa w Ogrójcu (homilia bpa E. Dajczaka w czasie Mszy św. pogrzebowej, Pniewy, 21 VIII 1997), "Szary Posłaniec" 1997 nr 72.