Córka Andrzeja i Heleny z d. Stolarczyk. Pochodziła z rodziny rolniczej. Ukończyła 7-klasową szkołę powszechną. Gdy miała 12 lat, umarła jej matka, dlatego - będąc najstarsza - pomagała w gospodarstwie domowym. Nawiązała i podtrzymywała kontakt z siostrami, które w 1921 osiedliły się w Ozorkowie. W wieku 24 lat wstąpiła w Sieradzu do Zgromadzenia. W domu sieradzkim przebywała do 1934, odbywając postulat. W 1934-1935 była w nowicjacie w Pniewach i złożyła profesję zakonną. Po powrocie do Sieradza pracowała jako woźna w szkole. Z powodu choroby oczu pojechała 19 VI 1939 na leczenie u s. dr Edwardy Wojno w szpitalu warszawskim. W Warszawie zastał ją wybuch II wojny światowej. 14 V 1940 została posłana do Brwinowa, gdzie pozostała już do zakończenia działań wojennych. W 1945-1973 była odpowiedzialna za ogród w Chylicach. Lubiła zajęcia w ogrodzie, ponieważ kochała przyrodę. Z poświęceniem i poczuciem odpowiedzialności wykonywała swoją pracę. Od 1973 zaczęła poważnie chorować na płuca i na serce, dlatego musiała zrezygnować z dotychczasowej pracy, ale podejmowała chętnie inne obowiązki. Całe jej życie upływało na modlitwie i pracy dla Boga i dla ludzi. Była lubiana zarówno przez siostry, jak i dzieci, za dobroć i pogodę ducha. Gdy ze względu na stan zdrowia wymagała staranniejszej opieki i pomocy pielęgniarskiej, przyjechała 27 I 1991 do domu w Warszawie. Był to okres przygotowania się na spotkanie z Panem, równie spokojny i cichy, jak całe jej życie. W niedzielny, październikowy wieczór dołączyła do grona spoczywających w Chrystusie. Na prośbę, będącą wyrazem jej więzi ze wspólnotą chylicką, została pochowana na cmentarzu parafialnym w Piasecznie.