Jest to duży dom z salą konferencyjną i wieloma salami do wykorzystania na spotkania i różną działalność. Jedna część domu jest przeznaczona na mieszkanie dla sióstr, które jest w pełni wyposażone. Ośrodek ten od 10 lat jest tylko sporadycznie używany. Poproszono nas, żeby tam utworzyć wspólnotę. Jako Centrum, jesteśmy świadome, że tworzenie nowej wspólnoty jest odważnym działaniem. Widzimy to jednak w świetle słowa Bożego o wdowie, która oddała ostatni grosz do skarbony, z pełna ufnością w Bożą Opatrzność.
Księdzu biskupowi zależy na współpracy z nami, gdyż uważa, że praca w Ośrodku duszpasterskim jest w pełni realizacją naszego charyzmatu. Czego od nas oczekuje?
1. Obecności w centrum młodzieżowym i ośrodku duszpasterskim, żeby był on otwarty. Siostry maja po prostu być, przyjmować, gościć, towarzyszyć. Chce też, żeby nasza obecność była obecnością wychowawczą: punkt odniesienia dla dzieci, młodzieży i ich wychowawców.
2. Ksiądz Biskup chciałby, żeby tam powstało Oratorium czy świetlica miedzyparafialna. Będziemy koordynować inicjatywy młodzieżowe na szczeblu diecezjalnym.
3. Proponuje też współpracę z innymi parafiami (mając samochód, można udać się do pobliskich parafii).
I tak 7 września 2018 roku dwie siostry, s. Maria Grzesiuk, która zakończyła pracę w Sekretariacie Stanu w Watykanie, i s. Danuta Lipinska, którą Matka Generalna przysłała do nas z Polski, pojechały do Trivento, żeby rozpocząć nową misję. Siostry przez 10 dni porządkowały dom, by go przygotować na uroczystą inaugurację, która miała miejsce 16 października.
s. Danuta Benisz
I rozpoczęłyśmy…
Dużo było sprzątania, obie sale, bardzo dużo okien, drzwi, szyb i hektary podłogi. Ale też przyszło kilka osób, taki „kościelny aktyw”: cztery dziewczyny, Carmella, s. Nina, franciszkanka, i don Beniamino. Oraz my dwie. I zrobiliśmy, przygotowaliśmy wszystko. To było w piątek wieczorem i w sobotę. W sali na dole przygotowaliśmy ołtarz do Mszy Świętej, a w sali na górze poustawialiśmy krzesła i stoły.
A w niedzielę różni ludzi przynosili różne rzeczy: przystawki, kanapki, napoje i słodkości. Wydawało się, że moglibyśmy tymi darami nakarmić całe Trivento. Dobroć i hojność ludzka nie zna granic.
Po południu dojechały siostry z Rzymu: Włoszka, pięć Tanzanek i cztery Polki. Pozwiedzały nasze „apartamenta”, popatrzyły, pooglądały. Przyjęłyśmy je na zimno – lodami. Ochłodziłyśmy je troszkę, bo też upał był nie do zniesienia.
Przyszedł pan organista i pierwsi wierni parafianie. Zasadniczo większość już znałyśmy, przede wszystkim z wieczornych Mszy Świętych w Świętym Krzyżu, ale też z procesji i z zakupów. Dojechał don Simone, rodak z Trivento, don Antonio Marscia, proboszcz, i don Domenicoantonio Fazioli, wikariusz generalny i zarazem proboszcz katedry, Siostry Franciszkanki od Miłości, pracujące w Domu Pomocy Społecznej, Siostry od Aniołów, służące w dawnym Seminarium, Mała Siostra, Uczennica Jezusa z kurii biskupiej. Dotarł także ks. bp Claudio Palumbo i nasze siostry z Isernii, które zrobiły nam nie lada niespodziankę.
Podczas Mszy Świętej śpiewał chór, a po Komunii my prosiłyśmy po polsku, po włosku i w języku suahili:
Przyjdź z pokłonem ludu Boży,
Przyjdź ze śpiewem ludu święty,
Chwal Jezusa, swego Zbawcę, wspaniałego Króla chwały…
Przywoływałyśmy tym samym Pana Jezusa, aby zamieszkał pośród nas.
Ksiądz Biskup powitał nas serdecznie przypominając, że Matka Urszula znała Molise i bywała niedaleko Colli al Volturno. Uradował się naszym przybyciem i otwartymi sercami gotowymi do podjęcia współpracy w diecezji. A w homilii Biskup zauważył, że Jezus przyniósł Kościołowi misyjnemu Ewangelię miłosierdzia. A pytanie z dzisiejszej perykopy: Kim dla mnie jest Jezus? – dotyka każdego z nas osobiście. Jesteśmy po to, by głosić Chrystusa Zmartwychwstałego – mówił dalej Ks. Biskup – jak to czyniła św. Urszula. Dziś przyjmujemy siostry z nowym charyzmatem radości i pogody ducha, byśmy razem mogli w różnorodności głosić Chrystusowe zwycięstwo.
W uroczystości rozpoczęcia naszej pracy i służby w Trivento uczestniczył także burmistrz miasta dott. Domenico Santorelli, bardzo nam życzliwy, i komendant miejscowej policji – dott. Vinzenzo Votta.
A potem była agapa, jak za czasów pierwszych chrześcijan – każdy mógł częstować się tym, co przynieśli inni, a było wiele możliwości. „Resztkami” obdzieliłyśmy jeszcze wszystkie nasze włoskie wspólnoty, „kościelny aktyw”, a jeszcze i dla nas zostało coś niecoś. Długo siedzieliśmy, rozmawiając, poznając siebie nawzajem, służąc jedni drugim. Kaplicę na dole dość szybko udało się sprzątnąć i sala była gotowa do innego rodzaju spotkań.
A w naszej kaplicy pozostał Pan Jezus. Przyszedł do posprzątanego, przygotowanego mieszkania, by pozostać z nami na zawsze. By pozostać z nami, dla nas i pośród nas, by łączyć, by budować, by tworzyć. Dobrze, że kaplica była udekorowana, a nasze serca gotowe, by Bóg mógł być z nami, pośród nas i pośród wszystkich na Wzgórzu Świętego Jana.
Pod koniec Mszy Świętej siostra przełożona, s. Danuta Benisz, podziękowała Księdzu Biskupowi za zaproszenie i przyjęcie nas, za tę uroczystą inaugurację naszej pracy tu, za kontynuację dzieła rozpoczętego przez don Antonino Scarano, budowniczego naszego domu, który całkiem niedawno odszedł do Domu Ojca, a bardzo mu zależało, aby dom żył i służył. Siostra Danuta przybliżyła też wszystkim obecnym postać, życie i dzieło św. Urszuli Ledóchowskiej, obecnej pośród zebranych w relikwiach i wielkiej fotografii usytuowanej blisko ambonki. Goście otrzymali małe pamiątki o naszej świętej Założycielce i naszym Zgromadzeniu przynoszącym w swoich siostrach charyzmat radości i pogody ducha tak bardzo potrzebne współczesnemu światu.
s. Maria Grzesiuk i s. Danuta Lipińska
Trivento, 16 września 2018 roku
Po więcej zdjęć proszę uruchomić pokaz slajdów lub przejść do albumu w Google Photos
