ur. 26 VII 1908 w Kowalewie, pow. Gniezno, wst. 10 XII 1933 w Ucel, I śl. 26 I 1937 w Ucel, zm. 21 II 1949 w Sulejowie.

Córka Andrzeja i Bronisławy z d. Wieczorek, należała do grupy dziewcząt, które w 1930 udały się do Francji, by tam pracować zarobkowo w fabryce sztucznego jedwabiu w Ucel (Ardeche). Po odbyciu okresu formacji w Ucel i złożeniu profesji zakonnej pracowała nadal w domu w Ucel, zajmując się garderobą dzieci z prewentorium. W 1938 wróciła do kraju. Do 1946 przebywała w Sieradzu lub w Męce pod Sieradzem. Początkowo pracowała w garderobie i szwalni jako bardzo zdolna krawcowa, a w latach wojny przez pewien czas w szpitalu sieradzkim. Pełna poświęcenia i bardzo pracowita, nie oszczędzała sił. Prawdopodobnie tam właśnie zaraziła się gruźlicą. W 1946 wyjechała na kurację do Zakopanego, następnie w 1948 do Sulejowa, ale gruźlica nadal wyniszczała jej organizm. Zmarła w Sulejowie i spoczywa na tamtejszym cmentarzu.