ur. 10 VII 1874 w Warszawie, wst. 17 VIII 1925 w Warszawie, I śl. koad. 15 VIII 1927, kan. 13 XI 1935, zm. 4 IV 1953 w Sieradzu.

Córka Jana, przemysłowca, i Zofii z d. Janczewskiej, których 4 dzieci poświęciło się służbie Bożej: Maria Józefa (1869-1915) w Zgromadzeniu Sióstr Miłosierdzia św. Wincentego a Paulo, Klementyna (1877-1949) w klasztorze karmelitanek w Krakowie, Mikołaj (1879-1962) został kapłanem. Po ukończeniu szkoły średniej została przyjęta do szarytek, skąd odeszła, zamierzając jednak wstąpić do innego zgromadzenia. O urszulankach SJK dowiedziała się przypadkowo od przebywającej w szpitalu s. Anieli Śliwińskiej. Decyzja o wstąpieniu do urszulanek spotkała się ze sprzeciwem ze strony brata, wówczas prof. seminarium duchownego w Łodzi, oraz chorej siostry Marty Biernackiej. Jednak zgodnie z życzeniem tej ostatniej, wyrażonym przed śmiercią i potwierdzonym przez ks. kan. Mikołaja Biernackiego, należący do rodzeństwa plac na Powiślu, na którym dziś stoi Szary Dom, został ofiarowany Zgromadzeniu. Jej pierwszą placówką pracy był zakład opiekuńczo-wychowawczy w Łodzi przy ul. Kopernika (1925-1926), następnie dom dziecka w Otorowie (1926-1928). W 1928-1933 pracowała w infirmerii domu warszawskiego, potem (1933-1937) w hafciarni sieradzkiej. Ze względu na stan zdrowia wyjechała w 1938 do Męki i tam spędziła lata okupacji niemieckiej. W 1945 powróciła do klasztoru w Sieradzu, gdzie pozostała do śmierci, która nastąpiła w czasie rezurekcji. Na obrazku pośmiertnym napisano: Przy dźwięku dzwonów radosnego Alleluja opuściła tę ziemię w towarzystwie Zmartwychwstałego Pana - zawsze bardzo miła i zgodna z wolą Bożą. Spoczywa na cmentarzu sieradzkim.

* M. U. Ledóchowska, Kronika Zgromadzenia Sióstr Urszulanek SJK, Warszawa 1992, 7 V 1928, s. 141; 2 VIII 1928, s. 153. S. Alojza Wielowieyska, Historia utworzenia domu sióstr Urszulanek SJK w Warszawie, w: Szary Dom w Warszawie, seria: Ocalić od zapomnienia, Warszawa 1998.