ur. 16 X 1898 w Turkowicach, pow. Hrubieszów, wst. 31 X 1924 w Warszawie, I śl. 6 I 1929 w Pniewach, zm. 15 IV 1984 w Łodzi.

Córka Stanisława i Antoniny z d. Buczko. Rodziców straciła we wczesnym dzieciństwie, opiekowała się nią i wychowywała babcia. Pierwsze 2 lata życia zakonnego spędziła w domu przy ul. Siennej w Warszawie. Tu też wróciła po nowicjacie, odbytym w Pniewach. Zajmowała się sprawami porządkowymi w domu, w prowadzonej przez siostry szkole i w internacie dla studentek. Pomagała w formacji kandydatek, wdrażając je do porządku i pracy. Usługiwała też Matce Założycielce w czasie jej pobytów w Warszawie. Razem z siostrami z domu przy ul. Gęstej przeżyła okres II wojny i powstania warszawskiego. Po powstaniu przebywała krótko w Ożarowie, następnie ponownie w domu warszawskim. W 1946 pojechała na krótko do Kielc, potem do Sieradza, gdzie miała zleconą opiekę nad ks. kapelanem. W 1947-1949 pracowała w Domu Pielgrzyma przy ul. Dąbrowskiego w Częstochowie. W 1949, po likwidacji placówki i po odbyciu 3-miesięcznej probacji w Sieradzu, ponownie wróciła do Częstochowy, by podjąć pracę w prowadzonej przez siostry stołówce "Caritas". W 1961 przyjechała do Łodzi na Obywatelską, gdzie pracą i modlitwą służyła do końca życia. Serdecznie interesowała się polecanymi jej modlitwom osobami, dużo się modliła za Kościół, za świat, za Zgromadzenie. Cechował ją duch prawdziwie apostolski. Zmarła po wylewie krwi do mózgu. Spoczywa na Cmentarzu św. Anny w Łodzi na Zarzewie.