Córka Jana i Marianny z d. Ferman. Była spośród licznego rodzeństwa trzecią córką, która wstąpiła do Zgromadzenia. Po szkole powszechnej ukończyła kurs kroju i szycia. Okres formacji zakonnej spędziła w Poznaniu i Pniewach. Po złożeniu ślubów zakonnych pojechała do Młocin i przez kilka miesięcy pracowała w pralni, następnie w VIII 1948 przyjechała do Szarego Domu w Warszawie, gdzie spędziła 45 lat życia, pracując w szwalni i garderobie. Wielokrotnie wyjeżdżała do swego brata - księdza w Gdyni, by naprawiać bieliznę kościelną i paramenty liturgiczne w jego parafii czy też pomóc w zakrystii podczas większych uroczystości parafialnych. Była człowiekiem otwartym na sprawy świata, Kościoła, wspólnoty, osobą pogodną, cierpliwą i usłużną, umiejącą naprawiać popełnione błędy. Była też mężną urszulanką SJK, potrafiła przyjąć krzyż choroby nowotworowej z gotowością, odwagą i wiarą. Wytrwała w wierności do końca, podejmując wszystkie konsekwencje swojego predykatu. Spoczywa w grobowcu Zgromadzenia na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.