wst. w X 1935 w Męce k. Sieradza, now. koad. rozpoczęła 7 VI 1939 w Pniewach, zginęła 1 VIII 1944 w Warszawie.

Kontakt ze Zgromadzeniem nawiązała poprzez Stowarzyszenie Młodych Polek. Wychowawczyni przedszkola, uzupełniała wykształcenie w Państw. Seminarium w Poznaniu. W 1938 wyjechała na Polesie, by prowadzić przedszkole w Ostrowie (pow. Pińsk). Po opuszczeniu placówki w VII 1940 przebywała w domu w Kobryniu. Była dobra i ofiarna. W 1944 przyjechała do Warszawy. Zginęła w urszulańskim patrolu sanitarnym w pierwszym dniu powstania warszawskiego, 1 VIII 1944, przeżywszy lat 29, w Zgromadzeniu 9. Odznaczona pośmiertnie Medalem Wojska (1948) i Krzyżem Armii Krajowej (1972). Pochowana w grobowcu Zgromadzenia na cmentarzu Bródnowskim.

*Męczeńskie dzieje Archidiecezji Warszawskiej 1939-1948, Warszawa 1948. Szare urszulanki na Powiślu, w: Ludność cywilna w powstaniu warszawskim, t. I, Warszawa 1974. Słownik uczestniczek walki o niepodległość Polski 1939-1945, PIW, Warszawa 1988. B. Urbanek, Pielęgniarki i sanitariuszki w powstaniu warszawskim w 1944, PIW, Warszawa 1988.