Córka Andrzeja i Anny z d. Kaczmarowskiej, grekokatolików. Do Zgromadzenia wstąpiła w 1919 w Danii, mając 25 lat. Kandydaturę i postulat odbyła w Alborgu, nowicjat w Pniewach, tam również złożyła śluby zakonne. Przez kilka lat pracowała w domu macierzystym w Pniewach. W I 1925 uległa nieszczęśliwemu wypadkowi przy pracy: maszyna do krajania chleba ucięła jej palce. Odznaczała się pobożnością, dobrocią i spokojem. Marzeniem jej była praca misyjna. Matka Założycielka wysłała ją do nowej placówki w Bereźnem na Wołyniu, gdzie pracowała w 1928-1932. Po likwidacji domu przebywała w Warszawie przy ul. Siennej (1932-1938), następnie w Warszawie przy ul. Gęstej, gdzie zmarła na gruźlicę w 50 roku życia i 25 roku powołania zakonnego, do końca poddana całkowicie woli Bożej. Pochowana została w grobowcu Zgromadzenia na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.

* M. U. Ledóchowska, Kronika Zgromadzenia Sióstr Urszulanek SJK, Warszawa 1992. Męczeńskie dzieje Archidiecezji Warszawskiej 1939-1945. Warszawa 1948.