Córka Grzegorza i Zofii z d. Dobek. Pochodziła z dobrej i pobożnej rodziny rolniczej, mającej 7 dzieci. Życie zakonne rozpoczęła w Łodzi, mając 33 lata, ponieważ po śmierci matki musiała pomóc rodzinie w prowadzeniu gospodarstwa. Nowicjat odbyła w Pniewach w 1950-1951, a po złożeniu profesji zakonnej została skierowana do domu w Chartowie. Przebywała tam do 1974, pracując w gospodarstwie i w ogrodzie, a następnie została przeniesiona do Sokolnik Wlk., gdzie przez 10 lat pracowała w pralni. Od X 1983 przebywała w Pniewach na rekonwalescencji po amputacji nogi, co było dla niej ciężkim przeżyciem. We IX 1984 powróciła do Sokolnik Wlk. Była ofiarna, do końca chciała pomagać innym. Dużo się modliła, pamiętając zwłaszcza o duszach przebywających w czyśćcu oraz o osobach chorych i cierpiących. Z jej pokoju często dochodził śpiew Godzinek i pieśni maryjnych. Umarła nagle, w święto Najśw. Maryi Panny Świętogórskiej, uroczyście obchodzone w archidiec. poznańskiej. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Kaźmierzu Wlkp.