„Zawołaj mnie po imieniu. Taki tytuł nosiły rekolekcje, które odbyły się od 13.02. do 15.02. w Pniewach. Udział w nich wzięło 12 wspaniałych dziewcząt, 3 siostry oraz o. Józef OP. Takie są statystyki, ale nie liczby są najważniejsze! Były to piękne dni, w czasie których rozważaliśmy sytuacje, w których Bóg woła człowieka po imieniu. Jednak najważniejszym było usłyszenie, że Bóg woła mnie po imieniu. Tak, właśnie mnie! Czasami ten głos słyszę w tłumie (jak Zacheusz), innym razem w towarzystwie bliskiego człowieka (jak Samuel), a czasami jest on przeznaczony tylko dla mnie, tak jak było w przypadku Marii Magdaleny.
Był to niesamowity czas i dziękuję Bogu za to piękne spotkanie z Nim oraz za spotkanie wspaniałych ludzi, w towarzystwie których mogłam usłyszeć Jego głos”.
Poprosiłyśmy naszych młodych uczestników ostatniego spotkania, aby podzielili się z Siostrami swoimi wrażeniami i przeżyciami związanymi z organizowanymi dla nich spotkaniami. Oto niektóre z wypowiedzi:
Od około roku przyjeżdżamy do Pniew – po chwile wytchnienia, wyciszenia i spotkanie z Tym Najważniejszym. Dni skupienia przygotowane przez siostry dają nam możliwość refleksji nad Słowem Bożym, dar wspólnej modlitwy, ciekawe i inspirujące „spotkanie przy kawie ze św. Urszulą Ledóchowską”, a także pełne radości tańce uwielbienia oraz rozwijające naszą kreatywność różne prace plastyczne i zadania.
Dni skupienia w Pniewach umacniały nasze narzeczeństwo, a teraz również małżeństwo. Jesteśmy zawsze serdecznie i po przyjacielsku goszczeni przez siostry. Ich zaangażowanie i praca wspiera nasz rozwój, za co jesteśmy ogromnie wdzięczni.
Marta i Marcin z Poznania
Skąd się tu wzięłam? Kiedy chodziłam na kurs w Poznaniu, poznałam osobę, która, gdy dowiedziała się, że jestem z Pniew, powiedziała mi, że przyjeżdża tam z mężem na rekolekcje. Od dłuższego czasu ja również chciałam wziąć udział w rekolekcjach. I tak się złożyło, że niedługo potem ksiądz ogłaszał w parafii, że są organizowane dni skupienia dla młodych osób dorosłych. Pomyślałam, że to coś dla mnie. (…). Podczas dni skupienia pomagają mi kierownictwo sióstr i świadectwa innych osób. Stałam się bardziej otwarta. Lubię tu przychodzić.
Zuzanna z Pniew
Swoją przygodę z urszulańskim EDeN-em rozpoczęłam w lutym tego roku, gdy przyjechałam na rekolekcje „Zawołaj mnie po imieniu”. Od tej pory regularnie uczestniczę w comiesięcznych dniach skupienia. Poznałam wielu wspaniałych ludzi, którym serdecznie dziękuję za ubogacenie mojej wiary. Ostatni dzień skupienia zatytułowany „Droga do Spotkania” ukazał mi, jaką jeszcze daleką drogę muszę pokonać, aby dotrzeć do celu. (…) Pochylając się nad ewangelicznym fragmentem „drogi do Emaus” zdałam sobie sprawę, że jestem taka, jak ci uczniowie – wprawdzie znam Pisma, lecz nie zawsze do końca jestem w stanie je zrozumieć lub im zawierzyć. Pomimo tego, że jest przy mnie Bóg i przemawia do mnie, często Go nie rozpoznaję i potrzebuje znaku, aby przejrzeć. (…) Dni skupienia, w których uczestniczyłam, pozwoliły mi na głębsze poznanie siebie oraz pozwoliły określić moje relacje względem Boga, świata i drugiego człowieka. Dzięki temu nie zatrzymuję się na pewnym etapie, lecz sprawiam, by ziarno wiary kiełkowało w moim sercu.
Samanta z Lublina
