Córka Antoniego i Franciszki z d. Zebzdy. Była czwartym dzieckiem wielodzietnej rodziny rolniczej. Mieszkając na stancji, ukończyła w 1949 Państw. Gimnazjum Krawieckie w Hrubieszowie i uzyskała świadectwo czeladnika przemysłu odzieżowego. Po jej powrocie do domu proboszcz poprosił, by pomogła przy nauczaniu dzieci religii. Wysłał ją razem z grupą dekanatu hrubieszowskiego na kurs katechetyczny do Nałęczowa. Tam po raz pierwszy zetknęła się ze Zgromadzeniem. Życie zakonne rozpoczęła w domu przy ul. Obywatelskiej w Łodzi, mając 21 lat. Od IX 1950 przebywała w Pniewach. Po ukończeniu w 1952 Technikum Gospodarczego Sióstr Urszulanek SJK otrzymała świadectwo dojrzałości. Następnie została skierowana do Rabki Zdroju, gdzie pracowała jako wychowawczyni w prewentorium dla dzieci. W 1957-1958 odbyła nowicjat kanoniczny w Pniewach i złożyła profesję zakonną. Od 1958 przebywała w Lipnicy Murowanej. Była tam wychowawczynią w przedszkolu, a po jego likwidacji przez władze oświatowe w 1963 zajmowała się małymi dziećmi (do lat 7) w tzw. przechowalni. Była też asystentką domu, a w 1973-1982 - kierowniczką. W 1982 zajęła się wypiekiem opłatków i choć ta praca sprawiała jej radość, jednak okazała się dla niej zbyt trudna. Doświadczona różnymi chorobami, była człowiekiem słabym fizycznie, ale ofiarnym, wnoszącym w otoczenie pokój i dobro, oddanym Bogu i ludziom. Ostatni etap życia (1992-1998) spędziła w domu warszawskim, gdzie mimo złego stanu zdrowia niosła pomoc innym siostrom chorym. Zmarła prawie nagle na zator tętnicy płucnej. Spoczywa w grobowcu Zgromadzenia na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.