Córka Jakuba i Anny z d. Dolewskiej. Pochodziła z zacnej rodziny rolniczej. Wstąpiła do Zgromadzenia w wieku 30 lat. W okresie kandydatury i postulatu przebywała w Sieradzu i Komornikach, nowicjat odbyła w Pniewach i tam złożyła I śluby zakonne. Następnie została skierowana do pracy w kuchni domu warszawskiego i pozostała w Warszawie do IX 1944, tj. do momentu przymusowego opuszczenia domu po powstaniu warszawskim. Po 2-miesięcznym pobycie w Milanówku wyjechała do Zakopanego, gdzie do 1948 pracowała w pralni. Od III 1948 przebywała w Łodzi na Obywatelskiej. Tu zaczęła chorować na serce. Choroba sprawiała, że wykonywanie jakiejkolwiek pracy, nawet najmniej skomplikowanej, sprawiało jej trudność. Było to powodem wielu mniejszych lub większych przykrości. Poddawała się spokojnie takiej woli Bożej. Była cicha, skupiona, pełna dobrej woli w znoszeniu trudów i zmagań codziennego życia. Prawie nigdy nie była powodem naruszenia dobrych, siostrzanych stosunków. W ostatnich latach jej życia choroba przykuła ją do łóżka. Świadomie przygotowywała się na śmierć. Bóg powołał ją do wieczności w przeddzień święta Matki Boskiej od wykupu niewolników. Spoczywa na Cmentarzu św. Anny w Łodzi na Zarzewie.