Córka Władysława i Salomei z d. Góralik. Pochodziła z rodziny rolniczej. Wstąpiła do Zgromadzenia w wieku 24 lat. Okres kandydatury spędziła w Zakopanem, pracując w szwalni. Klimat zakopiański okazał się jednak nieodpowiedni dla jej słabego zdrowia, dlatego w XI 1949 przyjechała do Warszawy. Nowicjat odbyła w Pniewach i po złożeniu ślubów zakonnych powróciła do domu warszawskiego. Pracowała w salce jadalnej studentek, które ją bardzo lubiły. Odznaczała się szlachetnością, pobożnością i pogodą ducha, mimo iż wewnętrznie musiała pokonywać wiele trudności. Po przebytym zapaleniu stawów chorowała poważnie na serce, co utrudniało jej włączenie się w normalny rytm życia i pracy. Zmuszona poddać się operacji woreczka żółciowego, udała się do szpitala i tam w wieku 33 lat zaskoczyła ją przedwczesna śmierć. Okazało się, że cierpiała na poważną chorobę nowotworową. Spoczywa w grobowcu Zgromadzenia na cmentarzu Bródnowskim w Warszawie.