Córka Andrzeja i Anny z d. Wnuk. Pochodziła z wielodzietnej rodziny (7 dzieci) rolniczej. Od 7 roku życia uczęszczała do miejscowej szkoły powszechnej, ale po wybuchu I wojny światowej ojciec poszedł do wojska, matka zmarła po długiej i ciężkiej chorobie, dlatego wcześnie podjęła pracę poza domem. Chciała w ten sposób nie tylko pomóc rodzinie, ale również uzbierać pieniądze na wyprawę do klasztoru. Od najmłodszych lat kochała Boga i myślała o tym, by wstąpić do zakonu. Pragnienie serca mogła zrealizować dopiero w 29 roku życia. W Pniewach odbyła pierwszy etap formacji zakonnej. Okres nowicjatu spędziła w Lipnicy i po złożeniu ślubów zakonnych w Pniewach powróciła do domu w Lipnicy. Tam przeżyła czas okupacji niemieckiej. W VI 1945 złożyła śluby wieczyste w Pniewach i pozostała w domu macierzystym do 1953. W 1953-1988 przebywała w domu w Poznaniu. Prawie całe życie pracowała w kuchni - przygotowywała posiłki dla sióstr, a w Poznaniu przez wiele lat prowadziła kuchnię przedszkola. W II 1988 przyjechała do Pniew, aby tam chwalić Pana Boga chorobą, modlitwą i cierpieniem. Była człowiekiem rozmodlonym, pokornym i cichym. W stosunku do innych była delikatna, troskliwa, dobra i pełna poświęcenia. Odeszła do Pana po długim, cierpliwie znoszonym cierpieniu. Spoczywa na cmentarzu urszulańskim w Pniewach.