×

Ostrzeżenie

JUser::_load: Nie można załadować danych użytkownika o ID: 62.

niedziela, 04 grudzień 2011 17:59

MACULEWICZ Emilia, s. M. Alma od Serca Jezusowego,

ur. 11 VI 1863 w Jurborgu, w gub. kowieńskiej,
wst. 1908 w Petersburgu,
I śl. 8 XII 1911 w Petersburgu,
nr w księdze prof. 6
zm. 25 XII 1938 w Poznaniu.
Spoczywa na cmentarzu: Pniewy

Z wykształcenia pedagog. Od 1885 była kierowniczką szkoły dla dziewcząt w Petersburgu, a w 1901 objęła stanowisko przełożonej Gimnazjum św. Katarzyny i kierowała zakładem przez 16 lat, prawie do końca jego istnienia. Utrzymywała w szkole ład i wzorową karność, a choć surowa względem uczennic, umiała swoją prawością i serdecznym ustosunkowaniem się do dziewcząt obudzić w nich miłość i szacunek dla siebie. W 1907 spotkała się z Matką Założycielką, obejmującą wówczas kierownictwo internatu tegoż gimnazjum, i w następnym roku - w tajemnicy przed władzami, personelem świeckim i uczennicami szkoły - wstąpiła jako pierwsza do Zgromadzenia, mając 45 lat. W Petersburgu pod kierunkiem Matki Założycielki odbyła nowicjat i złożyła śluby zakonne. Była bardzo oddana Matce Założycielce i pomocna w okresie powstawania Zgromadzenia. Imponowała młodszym siostrom głębokim życiem wewnętrznym, pracowitością i podejściem do pracy. W 1917 ustąpiła z zajmowanego stanowiska, wyjechała wraz z innymi siostrami do Sztokholmu i podjęła pracę w prowadzonych przez Zgromadzenie dziełach w Szwecji i Danii. W 1920, gdy Matka Założycielka powróciła do Polski, została przełożoną domu i szkoły w Alborgu (Dania). W VI 1922 przyjechała do Polski z ostatnią grupą sióstr i dzieci z Alborga. W 1922-1924 była w Pniewach mistrzynią nowicjatu, a następnie - do śmierci - przebywała w domu poznańskim. Współpracując z s. Kordulą Zaborską, pełniła w 1924-1928 obowiązki kierowniczki domu i internatu dla dziewcząt przy ul. Skarbowej, a od 1928 - funkcję przełożonej domu. Była osobą o dużym talencie pedagogicznym, zatroskaną o wychowanie młodzieży w duchu religijnym i patriotycznym; osobą sprawiedliwą i kochającą, gotową służyć bogatym doświadczeniem. Zmarła nagle w noc Bożego Narodzenia, ale - jak stwierdziła Matka Założycielka - idealną miała śmierć: po pasterce, po Komunii św. o 4.30, westchnęła - i już. Spoczywa na urszulańskim cmentarzu w Pniewach.

* Bp Piotr Franciszek Buczys, Nad Newą, w: Miłość krzyża się nie lęka..., Warszawa 1991. S. Józefa Ledóchowska, Życie i działalność Julii Urszuli Ledóchowskiej, Pallottinum 1975. M. U. Ledóchowska, Historia Kongregacji Sióstr Urszulanek Najśw. Serca Jezusa Konającego, Pallottinum 1987; Kronika Zgromadzenia Sióstr Urszulanek SJK, Warszawa 1992. Wanda Markowska, Zarys dziejów gimnazjum żeńskiego, w: Z murów Św. Katarzyny, Warszawa 1933. Maria Rzeszotarska, Szkoła elementarna, w: Z murów Św. Katarzyny, Warszawa 1933. Wdzięczne dzieci poznańskie, Wspomnienie pośmiertne o s. przeł. Maculewicz, "Posłaniec św. Urszuli" 1939 nr 1. S. M. Alma (Emilia) Maculewicz, w: "Szary Posłaniec" 1995 nr 64.

Czytany 1619 razy