Forum przebiegało w pogodnej atmosferze, przyroda także tego dnia jaśniała barwami złotej jesieni. Młodzież miała możliwość ozdobić swój świat wewnętrzny poprzez zaplanowane spotkania modlitewne, umocnić wiarę, kształtować życie w oparciu o chrześcijańskie wartości.

Duszpasterzem FORUM 2019 był o. Jacek Szymczak OP, który zaprosił młodych do szkoły Jezusa, by u Niego uczyć się sztuki budowania DOMU, czyli otwierania się na Boga i ludzi. Niezawodnie towarzyszył nam ks. Tomasz Buliński, który przywiózł młodzież z Poznania. Jak zawsze służył swoją obecnością i sakramentalną posługą.

Gośćmi specjalnymi tegorocznego Forum była rodzina Piszorów. Jej członkowie pragnęli podzielić się z nami świadectwem miłości rodzinnej i pokazać niezwykłe oblicze rodziny, która okazuje wsparcie rodzicom dzieci niepełnosprawnych. Monika i Wojciech mają troje dzieci, w tym dwoje z zespołem Downa, z których jedno jest adoptowane. Monika jest autorką bloga i profilu na instagramie dzieciaki_cudaki, technicznie obsługiwanych przez Wojtka z zawodu programistę. Zachęcamy do odwiedzenia stron!

Podczas zajęć warsztatowych Myślory – pamiętnikowe zapisy…, przygotowanych przez s. Beatę, a także w czasie wolnym od zajęć, my opiekunowie mogliśmy podziwiać niesamowitą radość, energię ludzi młodych, ich zdolność kreatywnego wyrażania siebie na różnorodne sposoby: plastycznie, muzycznie, teatralnie, a nawet literacko. Kulminacyjnym momentem Forum była Eucharystia i adoracja pięknie poprowadzona przez siostry – Ludmiłę, Justynę i Magdalenę oraz młodzież ze Szczecina i Lublina. W czasie modlitwy młodzi zostali zachęceni do nieszablonowego sposobu przebywania z Jezusem Eucharystycznym. Mogli wyjść poza schematy, dosłownie wyjść z ławki i porozmawiać z Jezusem obecnym w Najświętszym Sakramencie. Na niejednej twarzy obecne było wzruszenie, z niejednego policzka spłynęła łza – są to widoczne dowody głębokich przeżyć duchowych i wewnętrznego oczyszczenia.

Na koniec dziękujemy organizatorkom spotkania – siostrom: Justynie, Danucie, Agacie, Bogusławie, Ludmile, Beacie za pomysłowość, trud i poświęcony czas. Dziękujemy całej wspólnocie pniewskiej za włożony trud w przygotowanie spotkania od strony „egzystencjalnej” (mieliśmy gdzie spać, mieliśmy co jeść ?), jak również za stworzenie odpowiednich warunków do kolorowego ozdobienia świata naszej duszy i dnia codziennego.

s. Magdalena Sochacka