Córka Stanisława i Stanisławy z d. Tomczak. Pochodziła z wielodzietnej rodziny rolniczej, była przedostatnia z 6 dzieci. Uczęszczała do miejscowej szkoły powszechnej. Kiedy miała 20 lat, odpowiedziała na odezwę Matki Założycielki w sprawie pracy na Kresach Wschodnich, zgłaszając się do pomocy. Po latach napisała: Matuchna nie przyjęła mnie do pracy misyjnej, bo było już dużo zgłoszeń, ale wyczuła we mnie powołanie do życia zakonnego i powiedziała, że przyjmuje mnie do Zgromadzenia. Mając 20 lat, rozpoczęła w Pniewach okres formacji zakonnej, zakończony złożeniem I profesji. 24 VIII 1930 rozpoczęła pracę w Ferrieres we Francji. We Francji spędziła całe życie zakonne, przebywając w domach w: Ucel (1930-1932, 1932-1940, 1944-1947 i 1958-1959), Parménie (1932), Origny (1947-1958) i w Lyonie (1959-1980). Głównym jej zajęciem była praca w kuchni, nieraz w ogrodzie. Była silną osobowością, o zdolnościach przywódczych, o stanowczej woli, stąd czasem trudną dla otoczenia. Charakteryzował ją duch modlitwy i poświęcenia oraz radosny, dziecięcy uśmiech. Oddana Bogu bez zastrzeżeń, miała nabożeństwo do Serca Jezusowego i Najśw. Maryi Panny. Chętnie zgłębiała wiedzę religijną, lubiła uczestniczyć w nabożeństwach kościelnych, zwłaszcza w święta maryjne. Z okazji swego jubileuszu życia zakonnego (1977) napisała: Przedziwne są drogi Boże... Jest za co dziękować Bogu, zwłaszcza za powołanie. Z ufnością oddaję się Sercu Bożemu i Matce Jego na dalsze lata w służbie Bogu i Zgromadzeniu. Kiedy musiała poddać się operacji przewodu pokarmowego, wyrażała pragnienie przyjęcia tego, co Bóg zechce. Jej śmierć po 7-dniowej chorobie była dla wszystkich zaskoczeniem. Powodem była niewydolność krążenia. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Virieu-sur-Bourbre.

* S. A. Plantevin, Złoty jubileusz s. Reginy Paszkiewicz, "Szary Posłaniec" 1978 nr 35.