Córka Teofila i Bronisławy z d. Popielarczyk. Była pierwszym z 11 dzieci. Rodzice mieli gospodarstwo rolne, ojciec brał udział w walkach podczas II wojny światowej. Jako 12-letnia dziewczynka, została wywieziona w głąb Niemiec do prac przymusowych. Pod koniec wojny wróciła z siostrą cioteczną do domu. Po ukończeniu w 1951 miejscowej szkoły podstawowej wyjechała do Milanówka, aby zapracować na własne utrzymanie i pomóc materialnie rodzicom w wychowaniu młodszego rodzeństwa. Pracując w Milanówku przy hodowli morwy, poznała Zgromadzenie i wstąpiła w Warszawie, gdy miała 20 lat. Formację wstępną odbyła w Ożarowie Maz., nowicjat w Pniewach, tam również złożyła I śluby zakonne i 15 VIII 1959 śluby wieczyste. W 1955-1964 przebywała we wspólnocie w Lublinie, następnie w Kazimierzu k. Łodzi (1964-1970), a od 1970 - w Łodzi przy ul. Obywatelskiej. Pracowała najczęściej w domu, służąc siostrom, dzieciom i gościom. Była też zakrystianką i salową w Zakładzie Leczniczo-Wychowawczym "Caritas" w Kazimierzu. Wszędzie pozostawiała po sobie ślady radości, uśmiechu, pogody ducha, ofiarności, usłużności i wdzięczności. Ostatnie 5 lat przeżyła w gronie sióstr chorych, oddając się przede wszystkim modlitwie za Zgromadzenie i swoją rodzinę. Umiała dziękować Bogu za przeciwności życia i do końca swych dni ogarniała wdzięczną pamięcią i miłością siostry ze wspólnoty, zwłaszcza siostry pielęgniarki. Do domu Ojca, miejsca ostatecznego zamieszkania, odeszła w 75 roku życia i 55 roku powołania zakonnego. Spoczywa na Cmentarzu św. Anny w Łodzi na Zarzewie.