Córka Franciszka i Heleny z d. Klimaszewskiej. Pochodziła z rodziny rzemieślniczej. Uczęszczała do miejscowej szkoły powszechnej. Od młodości odznaczała się miłością do Matki Bożej, czego wyrazem była przynależność do Sodalicji Mariańskiej oraz udział w pielgrzymkach na Jasną Górę. W wieku 28 lat wstąpiła w Sieradzu do Zgromadzenia. Pomagając w przedszkolu, odbyła okres kandydatury i postulatu. W 1936-1937 przebywała w Pniewach, gdzie przeszła formację nowicjacką i złożyła śluby zakonne. Następnie powróciła do Sieradza. Tam przeżyła okres okupacji niemieckiej. W sezonie letnim pracowała w maj. Tubądzin, a w 1942-1945 w kuchni szpitala powiatowego w Sieradzu. Od X 1945 przebywała w Monicach, pracując do 1952 w domu dziecka, a następnie przy różnych zajęciach gospodarczych. Odznaczała się sumiennością w wykonywaniu obowiązków, pogodą ducha i pobożnością maryjną, którą pragnęła rozszerzać w otoczeniu. Nie była silnie fizycznie, ale pracowała ofiarnie, bez oszczędzania się. Pogorszenie jej stanu zdrowia nastąpiło jesienią 1977, gdy z powodu upadku złamała nogę w stawie biodrowym. Po leczeniu w szpitalu wróciła do domu, ale musiała pozostać w łóżku. Czas choroby przeżywała w łączności z Chrystusem i Maryją. Modliła się dużo modlitwami przez siebie układanymi, dziękując zwłaszcza za łaskę powołania. Mówiła: Nie boję się śmierci - od dzieciństwa przygotowywałam się na spotkanie z Panem. Ufam, że mnie przyjmie. Zmarła w uroczystość Wniebowzięcia NMP, w 73 roku życia i w 45 roku powołania zakonnego. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Sieradzu.

* S. Paulina Aniela Jaskulanka USJK, Kronika okupacyjna klasztoru Sióstr Urszulanek w Sieradzu, Niepokalanów 1993.