Córka Adama i Józefy z d. Mikołajczyk. Pochodziła z rodziny rolniczej. Uczęszczała do miejscowej szkoły powszechnej. Do Zgromadzenia wstąpiła w wieku 19 lat w Sieradzu razem z kuzynką Heleną Szymczak - s. Katarzyną. W Sieradzu przeszła wszystkie etapy formacji zakonnej i złożyła śluby czasowe oraz 15 VIII 1935 śluby wieczyste. Tam również przeżyła okres II wojny światowej. Początkowo pracowała w tkalni, później - do końca życia - w kuchni. W 1951 wyjechała do Monic i pozostała tam do 1964. Następnie pracowała w placówce parafialnej w Miłkowie (1964-1986), skąd po krótkim pobycie na rekonwalescencji w Kielcach na Wydryńskiej (XII 1986 - IV 1987) powróciła do Sieradza, gdzie pozostała do śmierci. Na skutek znacznej utraty słuchu nie mogła swobodnie porozumiewać się z siostrami, ale emanowały z niej pokój, radość i dobroć. Była człowiekiem delikatnym, uprzejmym, zarówno wobec sióstr, jak i osób świeckich, cichym i małomównym, wzrastającym w cnotach przez wypełnianie codziennych obowiązków. Nawet ostatni dzień jej życia nie różnił się niczym od innych. Zmarła nagle, na zawał serca, w 83 roku życia i w 64 roku powołania. Spoczywa na cmentarzu parafialnym w Sieradzu.