„Zaprawdę, powiadam wam: Wszystko, co uczyniliście jednemu z tych braci moich najmniejszych, Mnieście uczynili”.

Gdybym o tym pamiętała, czy mogłabym Jezusowi płacić brakiem serca
za Jego nieskończoną względem mnie miłość?
A może Panu Jezusowi byłoby najmilej, gdybym mocno postanowiła
być dla Niego nieskończenie - dobra dla bliźnich…?
Jeżeli tak uczynię, mogę być pewna, że Jezusowi jestem miła,
że pytać się nie będzie – ani czy wiele się modliłam,
ani czy pościłam, pokutowałam.